De definitieve slag die uiteindelijk toegebracht wordt aan het gebruik van inhalatiecorticosteroïden, is bewijs dat deze middelen wanneer ze worden toegepast bij longaandoeningen zoals astma, het longweefsel verzwakken en het risico van een fatale longontsteking verhogen. Jarenlang heeft de farmaceutische industrie patiënten met astma verzekerd dat langdurig gebruik van corticosteroïden veilig zijn als ze de middelen maar niet via de mond, maar via inhalatie innamen. Na verloop van de jaren is echter gebleken dat inhalatiecorticosteroïden een mix van bijwerkingen vertonen die minstens zo ernstig zijn als die van orale corticosteroïden en dat ze zelfs fataal kunnen zijn. Epidemiologen van McGill University in Canada hebben recent onderzoek gedaan onder 175.906 patiënten met COPD (chronisch obstructief longlijden). Ze keken naar hun ziekenhuisopnamen en hun medicijnvoorschriften. De onderzoekers constateerden dat 23.942 van hen in het ziekenhuis waren opgenomen voor longontsteking1. Na analyse van de voorgeschreven medicatie van deze patiënten, die ze vergeleken met meer dan 95.000 controlepatiënten ontdekten ze een bepaald patroon. Zo bleken de aantallen ziekenhuisopnames voor longontsteking scherp toe te nemen wanneer de patiënten corticosteroïden werden voorgeschreven. Hoe hoger de doseringen van de corticosteroïden waren, des te groter was de kans dat de patiënt voor longontsteking in het ziekenhuis werd opgenomen.