Honderdduizenden kinderen krijgen een cocktail van sterke middelen voor een aandoening die ze misschien helemaal niet hebben, en die misschien niet eens bestaat.Twintig jaar geleden kwam bipolaire stoornis – een geestesziekte die zich kenmerkt door extreme stemmingswisselingen – bij kinderen nauwelijks tot niet voor. Op dit moment heeft echter bijna een derde van alle kinderen en jongeren die een kinderpsychiatrisch centrum verlaten deze diagnose, met de bijbehorende medicatie. Volgens sommigen betekent deze explosie van bipolaire stoornis bij kinderen niet zozeer een epidemie van een geestesziekte onder de kinderen, maar hebben we hier te maken met een extreem geval van overmedicalisering, met mogelijk desastreuze gevolgen. Volgens hen krijgen zelfs tweejarigen reeds deze ‘modieuze’ diagnose – ten onrechte – en wordt hen een cocktail van psychomedicatie voorgeschreven die niet alleen schadelijk, maar zelfs dodelijk kan zijn. Het aantal kinderen met de diagnose bipolaire stoornis is de laatste jaren omhooggeschoten. Uit Amerikaanse cijfers blijkt dat het aantal poliklinische afspraken voor bipolaire stoornis bij een kind of adolescent tussen 1995 en 2003 is gestegen van 20.000 tot 800.000: veertig keer zo veel in minder dan tien jaar. Het aantal consulten voor bipolaire stoornis bij een volwassene is, ter vergelijking, in diezelfde tijd ongeveer verdubbeld1.