De ozon revolutie

Celeste McGovern onderzoekt de zuurstof-ozoninjectietherapie die bij duizenden mensen een einde heeft gemaakt aan gewrichtspijn en rugpijn. Deze therapie kan de geneeskunde radicaal veranderen.

Dean Johnson uit het Engelse Bedford was 14 jaar oud toen hij voor het eerst problemen kreeg met zijn schouders. Hij speelde rugby en ongeveer om de wedstrijd schoot minstens één schouder uit de kom. Dat kwam door zijn hypermobiele gewrichten en was erg pijnlijk. Toen hij 17 was, werd hij geopereerd. De chirurg boorde een gat in zijn sleutelbeen, haalde een pees uit zijn linkerbeen en zette daarmee het sleutelbeen vast aan de eerste rib en het borstbeen, om zo zijn schouder te stabiliseren.

In de vijftien jaar daarna werd Johnson nog drie keer geopereerd, om de chirurgische schroeven en nieten in zijn schouderblad te verwijderen en te vervangen. Het wekt geen verbazing dat dit allemaal niet hielp tegen de chronische pijn die hij had. Het hielp ook niet dat hij als IT’er de hele dag achter een computer zat.

‘Ik kon niet meer rennen door de pijn,’ zegt Johnson. ‘Ik kon ook niet rugbyen. Er was niets dat ik lang kon doen.’ Hij kreeg een tennisarm en dacht dat die was veroorzaakt door de pijn in zijn schouder. Fysiotherapie hielp niet. Zijn arts bood hem nog een operatie aan, en pijnstillers: niet-steroïdale ontstekingsremmers (NSAID’s), zoals naproxen, diclofenac en een mengsel van verschillende opiaten. ‘Dat werkte allemaal ook niet. Ik kreeg alleen maar last van mijn maag en het hielp helemaal niets.’

Johnson zocht op internet naar alternatieven en las over Oliver Eaton, een osteopaat en mededirecteur van de kliniek ProHealth, die in zijn praktijk voor pijn en regeneratieve geneeskunde zuurstof-ozongasinjecties gebruikte. Johnson begon afgelopen maart met de eerste serie injecties met een mengsel van zuurstof en ozongas in zijn schouders en elleboog. Aan de injectievloeistof wordt een verdovingsmiddel (procaïne) toegevoegd om de pijn van de injectie tegen te gaan.

De volgende dag al merkte hij dat de gebieden waar hij de injecties had gehad, beweeglijker en minder pijnlijk waren. Er volgden nog twee series injecties, telkens met een paar weken ertussen, en hij was stomverbaasd over de aanhoudende verbetering.

Johnson is nu 41 en wil dat anderen die ‘op pijnstillers leven’ deze behandeling ook leren kennen. ‘Niet alleen mijn schouders zijn erdoor genezen, maar ook mijn tennisarm. En dat zou anders nooit gebeurd zijn,’ zegt hij. ‘Ik voel me op dit moment beter dan ik me in jaren heb gevoeld. Ik kan eindelijk weer sporten, dankzij het feit dat mijn armer weer sterker zijn en ik geen rugpijn meer heb. Als ik mezelf overbelast, herstel ik weer snel, terwijl dat voorheen maar niet wilde lukken.’

Wondertherapie of giftig gas?

Een chronische, uitputtende pijn die met een paar goedkope behandelingen van enkele minuten verdwijnt, dat klinkt te mooi om waar te zijn. Ozoninjecties tegen gewrichtspijn en rugpijn (en ozontherapie in het algemeen) worden zowel in Amerika als in Europa door traditionele artsen vaak weggezet als gevaarlijke kwakzalverij. Bij het algemene publiek is ozontherapie tamelijk onbekend.

Sinds 1974 noemt de Amerikaanse voedings- en geneesmiddelenautoriteit (FDA) ozon een ‘giftig gas zonder nuttige medische toepassing’. Toch getuigen honderden patiënten zoals Dean Johnson dat ozon hun leven heeft veranderd, na jaren van pijn en belemmeringen in slechte knieën en heupen, hernia’s, ‘bevroren’ schouders, voetblessures en ander leed. Ze zeggen operaties af en gooien hun voorgeschreven pijnstillers weg.

Meer dan 26.000 artsen in 31 landen gebruiken ozon, waaronder Duitsland, Italië, Rusland, Spanje, Cuba en China. Ook in Noord-Amerika passen steeds meer artsen de therapie toe. Velen van hen verwijzen naar een groeiend aantal medische publicaties die door collega’s zijn beoordeeld (de zogeheten peer review), waarin tienduizenden patiënten worden beschreven die de behandeling hebben gehad. Het succespercentage was met 70 tot 80 procent verbazingwekkend hoog en er waren bijna geen bijwerkingen. In Nederland wordt de therapie nog niet zo vaak toegepast.

In veel onderzoeksverslagen staan MRI-beelden van vóór en na de behandeling: hernia’s verdwijnen en kraakbeen lijkt opnieuw te worden gevormd op een manier waarvan traditionele orthopedisch chirurgen zeggen dat het onmogelijk is.

Meerdere onderzoeken hebben geconcludeerd dat ozon een eerste behandeling zou moeten zijn voor pijn in de wervelkolom, voor de half miljoen Amerikanen die wachten op een operatie voor lagerugpijn, en ook voor bot- en gewrichtsontstekingen, waar alleen al in de VS 30 miljoen mensen last van hebben.1

Rugpijn en gewrichtsontsteking zijn de meest voorkomende aandoeningen die met ozon verbeteren, maar het zijn zeker niet de enige. Onlangs uitgevoerde onderzoeken laten zien dat geozoneerd water en geozoneerde olijfolie bacteriën kunnen doden, bijvoorbeeld op tanden na een wortelkanaalbehandeling.2 In een onderzoek uit dit jaar staan foto’s van ooginfecties bij mensen en dieren, die wonderwel genazen door ozon nadat standaardbehandelingen niet werkten.3

Het is zelfs aangetoond dat het een effectieve behandeling is voor leverabcessen4 en om de overlevingskansen bij ernstige leverontsteking te verbeteren.5

Ozon heeft invloed op het immuunsysteem, en daardoor is het waarschijnlijk effectief voor de behandeling van astma,6 het verminderen van hersenschade na een beroerte,7 en het verkleinen van de kans op een tweede hartaanval of op hartritmestoornissen na een eerste hartaanval.8

Orthopedische revolutie

In de jaren 70 van de vorige eeuw gebruikte Alexander Balkanyi uit het Zwitserse Zürich ozoninjecties om pijn in spieren en pezen te behandelen. Niet lang daarna begonnen anderen met het injecteren van ozon in beschadigde gewrichten. Frank Shallenberger was een van de eersten die de therapie in de VS introduceerde. Shallenberger, een voormalig eerstehulparts die alternatief en homeopathisch arts werd, is hoofd van het centrum voor alternatieve geneeskunde tegen veroudering in Carson, Nevada. Hij vertelde ons dat hij in de vroege jaren 80, tijdens een reis naar Duitsland, voor het eerst over ozon hoorde. ‘Toen ik terugkwam, zag ik overal om me heen patiënten die pijn hadden, met gewrichtsontstekingen en slechte gewrichten. Ik leerde over de injecties, ben gewoon begonnen, en de patiënten werden beter. Ik was stomverbaasd.’

Shallenberger is nu lid van de Internationale Wetenschappelijke Commissie voor Ozon, en heeft de Amerikaanse Academie voor ozontherapie opgericht om het medisch gebruik van het gas te bevorderen en te standaardiseren. De ervaring van Shallenberger blijkt uit meer dan tien onderzoeken naar het injecteren van ozon in gewrichten. In 2017 werd het eerste gedegen (gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde) klinische onderzoek naar het gebruik van ozon bij gewrichtsontsteking in de knie gepubliceerd.

De onderzoekers van de Federale Universiteit São Paulo in Brazilië verdeelden 98 patiënten met pijnlijke bot- en gewrichtsontstekingen in twee groepen. Gedurende acht weken kregen 63 patiënten elke week een injectie met 10 ml van een ozongasmengsel in hun meest pijnlijke en beperkte knie, en kregen 35 patiënten een injectie met lucht (als placebo) in hun slechtste knie. Zowel de patiënten als de artsen wisten niet wie wat kreeg.

Op elke schaal die werd gebruikt om pijn en beweeglijkheid te meten, waren de resultaten veel beter in de ozongroep. Het onderzoeksteam kon niet anders dan concluderen dat ozon ‘pijn door bot- en gewrichtsontsteking verminderde, de werking van het gewicht verbeterde, en zorgde voor een betere kwaliteit van leven bij patiënten met bot- en gewrichtsontsteking in de knie’.9

Sylvia Jenson uit het Engelse Warrington kon niet goed lopen en verdroeg geen enkele druk op haar linkerbeen. ‘Ik had zelfs een wandelstok nodig om uit bed te komen,’ vertelt ze. Ze kreeg NSAID’s voorgeschreven, waardoor ze ’s nachts niet kon slapen door maagproblemen. Haar arts adviseerde een knieoperatie. Haar fysiotherapeut zei haar rond diezelfde tijd dat ze niet langer dan tien minuten mocht lopen of staan.

Na drie series ozoninjecties in de kliniek van Eaton kon Jenson haar wandelstok en haar pijnstillers wegdoen. ‘Ik heb zelfs vorige week nog anderhalve kilometer gelopen en had naderhand helemaal geen pijn.’

Rugpijn

Een vergelijkbaar succespercentage wordt geclaimd voor pijnlijke hernia’s. In een onderzoek uit 2016 worden de resultaten beschreven van 84 Italiaanse patiënten met lagerugpijn. Alle patiënten waren minimaal twee jaar volgens de standaardrichtlijnen behandeld met medicijnen en wilden geen operatie. Van de 84 patiënten die aan het onderzoek meededen, zeiden er 77 (93 procent) dat hun klachten onmiddellijk na de therapie waren afgenomen: bij 42 (50 procent) was de pijn helemaal verdwenen en bij 35 (43 procent) was de pijn gedeeltelijk verdwenen. Geen enkele patiënt had merkbare bijwerkingen.

Deze getallen zijn indrukwekkend, maar de beelden die bij het onderzoek horen, maken nog meer indruk. Een CT scan van een vrouw van 66 jaar laat een uitpuilende tussenwervelschijf zien tussen lendenwervels 4 en 5, die in drie jaar behandeling met medicijnen niet was veranderd. Op een scan van een maand na zuurstof-ozontherapie is te zien dat de uitpuilende tussenwervelschijf helemaal is hersteld.10

63.000 gevallen

Een overzichtsartikel uit 2015 over het gebruik van de ozonbehandeling bij pijn in de wervelkolom beschrijft de ‘snelle verdwijning van pijn’ na een enkele ozoninjectie. Onderzoekers onder leiding van Velio Bocci aan de Universiteit van Siena melden dat in Italië ongeveer 63.000 patiënten zijn behandeld met ozoninjecties in de tussenwervelschijven en het totale succespercentage in het verminderen van de pijn was 80 procent. Dit maakt het tot de voorkeursmethode voor behandeling van hernia.

Ze beschrijven ook een behandeling met een ‘technisch eenvoudige’ reeks van maximaal vier injecties tussen de tussenwervelschijven dicht bij het pijnlijke gebied: de methode die Shallenberger en Eaton toepassen. Deze injecties worden meestal gedurende vijf of zes weken, maximaal tweemaal per week gegeven. Het is wel omschreven als ‘chemische acupunctuur’, omdat zowel de naald als de injectie met gas een complexe reeks chemische en neurologische reacties op gang brengen, die bij de meeste patiënten met lagerugpijn zorgen dat de pijn verdwijnt (positieve reacties in 70-80 procent van de gevallen).11

Langdurige effecten

De verbetering bij patiënten kan een maand duren, maar kan ozon werkelijk duurzame veranderingen teweegbrengen? Een onderzoek uit 2014, gepubliceerd in de International journal of spine surgery, beweert dat het als eerste heeft gekeken hoe het op de lange termijn met patiënten gaat die injecties met ozon in de wervelkolom hebben gehad, namelijk vijf en tien jaar later. Op basis van MRI-scans had 79 procent van de patiënten een minder ver uitpuilende tussenwervelschijf. De gemiddelde afname van het uitpuilende volume was 56 procent.

Van de 108 patiënten die in het onderzoek met ozon werden behandeld, kregen er 89 daarna geen rugoperatie. In deze groep werd vijf jaar na de ozoninjecties bij 82 procent, en tien jaar na de ozoninjecties bij 88 procent een verbetering vastgesteld. Omdat de ozoninjecties ook heel veilig waren, concludeerden de onderzoekers dat de voordelen van deze behandeling opwegen tegen de risico’s.12

Niet alleen gewrichten

Voorlopig onderzoek laat zien dat ozon niet alleen goed werkt bij gewrichtsproblemen. Het werkt ook bij de pijnlijke voetaandoening ‘fasciitis plantaris’, en langer dan steroïdeninjecties. Deze aandoening wordt veroorzaakt door ontsteking van het bindweefsel dat van de hiel naar de tenen loopt.13 Een proefonderzoek uit 2017 concludeerde dat ozon ‘zeer effectief’ was in de behandeling van tien patiënten met een frozen shoulder: een pijnlijke, chronische aandoening van de schouder waardoor iemand zijn hele arm niet goed meer kan bewegen en niet goed kan slapen.14

David Brownstein, holistisch huisarts in Michigan en auteur van Ozone: the miracle therapy (2017), gebruikt het gas voor de behandeling van bevroren schouders, gewrichtsontsteking, verstuikingen en verrekkingen, en ook bij gescheurde banden en pezen. Hij claimt een succespercentage van 80 tot 90 procent voor het verminderen van pijn.

Robert Rowen, arts in Californië, zegt: ‘Ik gebruik het voor alles wat pijn doet.’ Op het YouTubekanaal van Rowen zijn video’s te zien van honderden van zijn patiënten die na injecties gemakkelijker lopen, armen optillen die ze voorheen niet konden optillen, en glimlachen na maanden of jaren met pijn geworsteld te hebben. Alix Mayer liep vijf jaar geleden een schouderblessure op toen haar hond te hard aan de riem trok. Een jaar later, toen ze nog steeds last had van haar bevroren schouder, kwam ze bij Rowen voor een injectie met prolozon (zie kader, pagina 29). Na één serie injecties was ze genezen, zegt ze, en ze hoefde nooit meer terug voor extra behandelingen. ‘Ik vond het geweldig,’ zegt ze.

Pijn weg, en meer

Verdwijnend kraakbeen is een hardnekkig probleem in de huidige traditionele geneeskunde. De meeste orthopedisch specialisten zeggen dat het slijten van gewrichten een onomkeerbaar proces is en gewrichten alleen maar slechter worden. En dat er geen algemeen geaccepteerde behandeling is om dit te voorkomen of te stoppen.

De beelden vóór en na behandeling en de bijbehorende pijnscores van patiënten die in nieuw onderzoek naar ozon worden gerapporteerd, passen niet in deze theorie. Het gaat steeds moeilijker worden voor de gevestigde medische wereld om een hulpmiddel dat voor zoveel mensen werkt, te blijven negeren.

In de medische literatuur zijn er inmiddels veel manieren beschreven waarop ozon werkt tegen ontstekingen. Onderzoekers beginnen nu ook te ontdekken op welke manier ozon kraakbeen kan laten aangroeien en beschadigde weefsels kan herstellen.15

Toen Shallenberger meer dan dertig jaar geleden voor het eerst met ozoninjecties begon, dacht hij na over de processen die pijn veroorzaken, doordat hij zich verbaasde over wat zuurstof-ozon teweegbracht. ‘Ik wist dat zuurstof ermee te maken had,’ zegt hij. ‘Minder verbruik van zuurstof ligt aan de oorsprong van alle chronische ziekten, en het is de basis van chronische pijn en afbraak van weefsels.’

Wanneer bijvoorbeeld enkel- en knieblessures niet genezen, komt dat volgens hem doordat een lage omzetting van zuurstof leidt tot vrije radicalen, die weefsels beschadigen en ontstekingen en zwellingen veroorzaken. Daardoor blijft de blessure bestaan en krijgt de patiënt nog minder zuurstof. ‘Ozon doorbreekt die vicieuze cirkel, zodat cellen en weefsels kunnen gaan doen wat ze doorgaans zo goed kunnen: zichzelf genezen.’

Hoewel 10 tot 15 procent van de patiënten niet reageert op ozontherapie, kan hij geen andere therapie bedenken met zoveel voordelen, zoveel mogelijke toepassingen, en zo’n gunstig veiligheidsprofiel. ‘Dit is niet gewoon weer een nieuw medicijn,’ zegt hij. ‘Het is echt een heel nieuw principe dat de geneeskunde radicaal zou kunnen veranderen.’

Ozontherapie is een van de snelst groeiende alternatieve behandelingen, en Shallenberger vermoedt dat het over een jaar of tien vanwege de gunstige resultaten een heel gewone behandeling is. ‘In de hele geneeskunde is er voor een arts niets fijners dat het wegnemen van iemands pijn, vooral als die pijn je leven verziekt. Het is het mooiste dat een arts kan doen.’

Literatuur
1. US Centers for Disease Control, 2018, The Cost of Arthritis in Adults
2. Eur J Dent, 2018; 12: 94-9; Front Microbiol, 2018; 9: 1371
3. Case Rep Ophthalmol, 2018; 9: 287-98
4. Can J Gastroenterol Hepatol, 2018; 2018: 1236974
5. Chin Med J (Engl), 2010; 123: 2510-3
6. Arch Med Res, 2005; 36: 549-54
7. Free Radic Res, 2012; 46: 612-8
8. Ozone Ther, 2016; 1: 6549
9. PLoS One. 2017;12: e0179185
10. Interv Neuroradiol, 2016; 22: 466-72
11. Drug Des Devel Ther, 2015; 9: 2677-85
12. Int J Spine Surg. 2014; 8: 17
13. Pain Med, 20 mei 2018, doi: 10.1093/pm/pny066
14. Ozone Ther, 2017; 2, 7245
15. Saudi J Biol Sci, 2018; 25: 672-9

Wat is ozon?

Wanneer zuurstofgas (O2) wordt bewerkt met uv-straling of elektriciteit, zoals van een bliksemflits, zorgt de stoot energie dat zuurstof wordt omgezet in ozon (O3): het gas dat de typische geur veroorzaakt na een onweersbui.

Omdat ozon een extra zuurstofatoom heeft, reageert het gas veel sneller dan de normale zuurstof die we inademen. Het wordt snel afgebroken, waardoor je het niet in flesjes kunt kopen of kunt bestellen.

Toen wetenschappers halverwege de negentiende eeuw ontdekten hoe ze ozon in het laboratorium konden maken, zagen ze ook de antimicrobiële eigenschappen ervan. In 1856 werd het voor het eerst gebruikt om ziekenhuizen te ontsmetten, en voordat antibiotica hun intrede deden werd het toegepast om ziekteverwekkers te doden. In de Eerste Wereldoorlog gebruikten Duitse artsen het om soldaten met koudvuur (rottend, afstervend weefsel) te behandelen.

Ozon heeft ook een revolutie veroorzaakt in de volksgezondheid. De eerste installatie om water te behandelen met ozon werd in 1860 in Monaco gebouwd. In 1901, in de nasleep van een cholera-epidemie die 30.000 inwoners van Hamburg het leven kostte, verschenen er ook zulke installaties in Duitsland. Er zijn over de hele wereld nog steeds duizenden van deze installaties in bedrijf.1

Vanwege de bekende werking tegen bacteriën en schimmels gebruiken alternatieve artsen ozongas, dat ze ter plekke maken, voor de behandeling van allerlei aandoeningen waarvan ze vermoeden dat die worden veroorzaakt door infecties, zoals auto-immuunziekten, fibromyalgie, chronischevermoeidheidssyndroom en zelfs kanker.

Ozon moet worden gemaakt van zuivere zuurstof van medische kwaliteit. Omdat het zo snel reageert, moet je bij de productie speciale, niet-reagerende materialen gebruiken. Je kunt het gas niet versturen en het niet voor langere tijd bewaren.

Literatuur
1. Saudi J Biol Sci, 2018; 25: 672-9

Ozon en lagerugpijn

Bij patiënten met lagerugpijn verlichtte ozon de pijn en lieten CT scans drastisch verbeterde tussenwervelschijven zien.

93% van de patiënten gaf aan dat ze direct na de therapie minder symptomen hadden
50% van de patiënten had helemaal geen pijn meer
43% van de patiënten had minder pijn

Veiligheidsprofiel: ozon of operatie

Elke keer dat u uw huid beschadigt met een naald, is er een risico: een kans op infectie, op letsel en kans dat het immuunsysteem op een onvoorspelbare manier reageert.

Een onderzoek uit 2017 naar de injectie van ozon in tussenwervelschijven – de technisch moeilijkste ingreep met ozoninjectie voor rugpijn – laat zien dat de kans op complicaties 0,1 procent is, ofwel 1 op de 1000 patiënten krijgt complicaties.1

Velio Bocci, professor in de fysiologie aan de Universiteit van Siena en auteur van Ozone: a new drug (2014), heeft een literatuurstudie gepubliceerd over de behandeling van de wervelkolom. In dit artikel beschrijft hij hoe belangrijk het is om de ozonconcentratie in de spuit nauwkeurig te berekenen. Het werkt niet als de concentratie lager is dan 18-20 microgram per milliliter. Als de concentratie hoger is dan 20 microgram per milliliter is de behandeling te pijnlijk en kan ze duizeligheid of flauwvallen veroorzaken.2

Ozon is giftig voor longweefsel. Wanneer u het inademt, kan het pijn op de borst, hoesten, kortademigheid en irritatie van de longen veroorzaken. Geen van deze symptomen zijn echter gemeld bij medische therapie, omdat de ozon daarbij op de plaats van de pijn wordt geïnjecteerd en niet in contact komt met de longen.

Eén onderzoek beschrijft een geval van een besmettelijk abces als gevolg van injectie van ozon in de ruggenwervel. In dit artikel worden nog twee andere goed beschreven gevallen van een infectie na ozoninjectie gemeld, en al deze patiënten genazen goed.3

Aan de andere kant krijgt 1 op de 25 mensen een infectie na een rugoperatie. De Britse vereniging van wervelkolomchirurgen (BASS) schat dat ongeveer 1 op de 350 mensen die een operatie ondergaan vanwege een vernauwing van het wervelkanaal (stenose) overlijdt aan complicaties van de operatie, net als ongeveer 1 op de 700 mensen die een hernia-operatie ondergaan.

Er is ook een kans op beschadiging van zenuwen: ongeveer 1 op de 300 mensen die een rugoperatie ondergaan, raakt daarbij verlamd. De kans dat het ruggenmergvlies – de beschermlaag om het wervelkanaal – beschadigt, waardoor de zenuwen bloot komen te liggen, is 2 tot 17 procent. Er is ook een kans dat er vocht uit de hersenen en het ruggenmerg lekt, en dat er gevaarlijke bloedstolsels ontstaan.

Patiënten moeten ook weten dat symptomen kunnen terugkeren of verergeren, doordat de operatie de wervelkolom zwakker maakt, waardoor een nieuwe hernia kan ontstaan, of door littekenweefsel dat symptomen kan veroorzaken die vergelijkbaar zijn met die van beknelde zenuwen. Grofweg 1 op de 20 tot 1 op 100 patiënten krijgt na de operatie last van een verdoofd gevoel of zwakte in één of beide benen.4

Literatuur
1. Interv Neuroradiol, 2017; 23: 444-50
2. Drug Des Devel Ther, 2015; 9: 2677-85
3. Rev Esp Cir Ortop Traumatol, 2014; 58: 125-7
4. UK National Health Service, 2015, Lumbar Decompression Surgery Risks

Geen steroïden nodig

Bij een reguliere behandeling tegen gewrichtsontsteking krijgen patiënten met pijn een injectie met steroïden in het gewricht. Hoewel veel patiënten korte tijd minder pijn hebben, noemt het onderzoeksinstituut Cochrane in een overzichtsartikel uit 2015 naar deze behandeling de voordelen van deze ingreep ‘onduidelijk’. Het instituut stelt dat er geen bewijs is dat er zes maanden na de behandeling nog enig voordeel is.1

Uit andere onderzoeken blijkt dat het gebruik van steroïden vaak samengaat met aanzienlijke schade aan het kraakbeen. Ook zijn steroïden giftig voor de cellen die kraakbeen vormen, vooral bij hoge doseringen of langdurige behandelingen.2

In een onderzoek uit 2013 vergeleken Chinese onderzoekers de effecten van het injecteren van alleen het ozon-zuurstofmengsel in de wervelkolom van mensen met lagerugpijn, met de effecten van het injecteren van ozon en zuurstof in combinatie met een steroïd. Bij de controles 6 en 12 maanden na de ingreep vonden de onderzoekers dat het met de patiënten die het ozonmengsel met steroïd hadden gekregen, niet beter ging dan met degenen die alleen het ozonmengsel hadden gekregen.3

Literatuur
1. Cochrane Database Syst Rev, 2015; (10): CD005328
2. Orthop J Sports Med, 2015; 3: 2325967115581163
3. J Back Musculoskelet Rehabil, 2013; 26: 317-22

Ozon, prolozon, prolotherapie of PRP?

Bij prolotherapie wordt een irriterende stof in het gewrichtskapsel gespoten. Dat brengt allerlei herstelreacties op gang en verlicht de pijn. Dextrose, een vorm van suiker, wordt het vaakst als irriterende stof gebruikt bij prolotherapie en uit een aantal onderzoeken blijkt dat het werkt. Onlangs is hyaluronzuur getest, dat mogelijk ook een rol speelt bij het herstel van gewrichten. Een onderzoek vergeleek de injectie van een mengsel van zuurstof en ozongas met de injectie van hyaluronzuur in ontstoken knieën. Beide injecties bleken duurzame voordelen voor de patiënt te hebben.1

Het injecteren van met bloedplaatjes verrijkt plasma (PRP, plaatjesrijk plasma) is een andere nieuwe therapie. In een gerandomiseerd, dubbelblind onderzoek uit 2018 werden 42 patiënten met bot- en gewrichtsontsteking in de knie in twee groepen verdeeld. De patiënten kregen ofwel de gebruikelijke prolotherapie met (dextrose-)injecties, of PRP. Zes maanden later bleken de knieën van de PRP-patiënten duidelijk meer verbeterd te zijn.2

Injecties in gewrichten kunnen een paar minuten lang voor veel pijn zorgen, vooral als het gebied al ontstoken is. Toen holistisch arts Frank Shallenberger van het centrum voor alternatieve geneeskunde tegen veroudering in Carson in Nevada dertig jaar geleden begon met het geven van zuurstof-ozongasinjecties in gewrichten, vroeg een van zijn patiënten waarom hij niet wat pijnstillers aan de injectievloeistof kon toevoegen. Dat vond hij een goed idee, vooral toen hij ontdekte dat het plaatselijke verdovingsmiddel procaïne de membraanpotentiaal van cellen
kan herstellen.

Shallenberger voegde procaïne aan het mengsel toe en merkte dat patiënten nog beter reageerden. Hij noemde dit nieuwe mengsel ‘Prozolon’. In de loop van de tijd heeft hij ook nog vitaminen en mineralen toegevoegd die de genezing ondersteunen, samen met ontstekingsremmers en een klein beetje van de dextrose die bij prolotherapie wordt gebruikt.

Hoewel de meeste wetenschappelijke onderzoeken hebben gekeken naar het injecteren van alleen ozon, houdt Shallenberger vol dat je pas echt resultaten ziet ‘wanneer je deze andere stoffen ook toevoegt’.

Literatuur
1. J Pain Res, 2018; 11: 111-7
2. Clin Interv Aging, 2018; 13: 73-9
 

Wilt u dit artikel lezen?

Als abonnee kunt u dit artikel gratis lezen door in te loggen op uw account. Nog geen abonnee? Sluit nu een abonnement af.

Andere artikelen van Celeste McGovern

Depressief door antidepressiva

Citrusschillen

Genetische manipulatie; Synthetisch voedsel weet wat je eet

Vruchtbaarheid verbeteren

Weer helder zien

Marktwerking en zorg?

Veel politici spreken zich uit over marktwerking in de zorg. Volgens sommigen helpt concurrentie om kosten te beteugelen. Volgens anderen leidt het juist tot meer kosten en minder kwaliteit. De uitspraken van voor- en tegenstanders zijn niet altijd onderbouwd. Ten...

Gastcolumn: Emoties kun je als voedsel verteren

Er is de afgelopen jaren een gestage toename te zien van het aantal mensen dat psychische aandoeningen ontwikkelt.1 Dat is zorgelijk, maar eigenlijk ook relatief eenvoudig te veranderen. De kern van het probleem is dat veel mensen hun emoties niet adequaat kunnen...

De borsten

Zacht, rond, fier, stevig, klein, hangend, veranderd of zelfs afwezig na een operatie… Borsten zijn er in vele prachtige soorten en maten. Ze bestaan uit vetweefsel, bindweefsel, ligamenten én borstklieren; elke borst is gevuld met zo’n vijftien tot twintig lobben die...

Holistische hulp bij een kinderwens

Zwanger worden, het lijkt zo vanzelfsprekend. Toch heeft 1 op de 5 stellen vruchtbaarheidsproblemen - en dat worden er steeds meer. In haar praktijk begeleidt Ingrid Schoonveld vrouwen met een onvervulde kinderwens. Schoonveld werkte al jaren in de communicatiesector...

Beter naar je gevoel (leren) luisteren deel 2

In het eerste deel van dit tweeluik las je waarom het een uitdaging kan zijn om naar je gevoel te luisteren. In dit tweede deel gaan we in op het maken van gezonde voedingskeuzen, door een situatie te creëren waarin je op je gevoel kunt leren vertrouwen. Belangrijke...

Celeste McGovern avatar

Over de auteur

Celeste McGovern rapporteert al meer dan twee decennia over een breed scala aan kwesties op het gebied van wetenschap, geneeskunde, buitenlandse hulp en cultuur. Haar bekroonde onderzoeksjournalistiek is gepubliceerd in de nieuwsmagazines The Report in Canada, Reader's Digest, The Calgary Herald, Citizen Magazine, The National Catholic Register, What Doctor's Don't Tell You en natuurlijk Medisch Dossier
Lees meer artikelen van Celeste McGovern