Onderhoud van ons systeem zou op preventie gericht moeten zijn, zegt Rob Verkerk.

Wat is er met onze gezondheidszorg gebeurd de laatste vijftig jaar? De iets ouderen onder ons herinneren zich de vriendelijk ogende familiedokter die zorgvuldig naar u luisterde als u iets mankeerde. Dan volgde er het goed te volgen lichamelijk onderzoek; de koude stethoscoop, het opblazen van de band van de bloeddrukmeter en misschien het verzoek plaats te nemen op de onderzoekstafel.
Bij klassieke gezondheidstradities als ayurveda of traditionele Chinese geneeskunde stond de patiënt zelfs nog meer centraal in het onderzoeksproces.
Wat is er gebeurd? Om te beginnen was daar de komst van de technologie. Veel technologie. Koppel dat aan tijdgebrek van de arts en daardoor een hogere ‘doorloopsnelheid’ van patiënten in de artsenpraktijk. Daar komt nog bij dat in veel gevallen de roeping van een arts heeft plaatsgemaakt voor zakelijke motieven. Zo komen we op het spoor van de reden van de vaak zwaar inadequate eerstelijnszorg.
Velen van ons hebben te maken met een arts die meer in z’n beeldscherm is geïnteresseerd dan in zijn patiënt. De belangrijkste taak van de arts lijkt gericht op ‘benoemen en beteugelen’, ofwel de klacht afdoende te diagnosticeren en een passende pil voor te schrijven.
We zijn bovendien verder afgedwaald van onze oorsprong. Een dwaling veroorzaakt door onze verslaving aan techniek. We hebben gekozen, vaak onbewust, voor de superioriteit van technologische ontwikkelingen boven de integriteit van onze eigen natuurlijke systeem.
Technologie heeft ons zoveel goeds gebracht, zoals in transport en zakendoen… Waarom zouden we er niet op vertrouwen binnen de gezondheidszorg? Het menselijk lichaam wordt tegenwoordig meer beschouwd als een machine, dan als een organisme. Wanneer een onderdeel niet werkt, dan vertrouwen we op een door de mens bedachte reparatie.
Dit heeft de farmaceutische industrie de ruimte gegeven om de teugels over te nemen binnen de gezondheidszorg.
Het gaat niet alleen over obesitas, type-2 diabetes, hartziekten en kanker. Problemen in de geestelijke gezondheidszorg en op het gebied van auto-immuunziekten rijzen de pan uit. Overmatig gebruik van antibiotica veroorzaakt ook nog eens een enorme groei van infectieziekten.
Deze geaccepteerde oplossing – het voorschrijven van medicatie en ‘moderne’ gezondheidszorg – is de derde doodsoorzaak in onze maatschappij.1
Waar is de ‘zorg’ gebleven binnen de gezondheidszorg? Zorgen artsen werkelijk voor hun patiënten? Geeft het systeem hen de ruimte om naar beste kunnen te handelen? Belangrijker nog: zijn de artsen aan wie we onze gezondheid toevertrouwen op de hoogte van wat ze niet weten?
De ‘kunst’ van geneeskunde is vervangen door technologisch gestuurde wetenschap. Het lijkt meer op engineering dan op ecologie. Echter, ons lichaam is een levend systeem dat zowel met een innerlijke als een uiterlijke wereld interacteert.
Met andere woorden: we benaderen niet alleen een ecologisch systeem, we zíjn er één!
Als we willen begrijpen hoe een regenwoud of een koraalrif functioneert, dan slaan we er geen bouwkundig handboek op na. We kijken naar de wetenschap van de ecologie. Het centrale thema van mijn academische carrière.
Onze liefdesrelatie met en vervolgens onze afhankelijkheid van medicijnen komt voort uit de razendsnelle ontwikkeling van de farmaceutische industrie na de Tweede Wereldoorlog: een patentafhankelijke aangelegenheid die veel beloften in zich droeg.
Zowel op het gebied van ziektebestrijding als voor het maximaliseren van winsten voor aandeelhouders.
Op dit moment hebben veel mensen een allesbehalve goede gezondheid. De meest bedreigende ziekten zijn tegenwoordig weliswaar te voorkomen, maar over hoe we de hedendaagse uitdagingen in de gezondheidszorg moeten fixen zijn we het nog niet eens.
Vraag is, waarom we niet erkennen dat ons dagelijks gedrag op het gebied van eten, bewegen, slapen en ontspannen van invloed kan zijn op de oplossing… In dat geval zou u niet alleen medicijnen, maar ook de hele gezondheidszorg als irrelevant kunnen beschouwen.
De gezondheidszorgsector heeft de retail- en productiesectoren ingehaald als de grootste werkgever in de Verenigde Staten in 2018. De Engelse UK’s National Health Service staat op de vierde plaats van grote werkgevers in de wereld. Daarom zullen overheden en belanghebbenden in
de industrie voorlopig nog niet afzien van dit businessmodel. Dat zal tijd nodig hebben.
En dat is precies waar de blauwdruk voor de duurzaamheid van ons gezondheidssysteem van de Alliance for Natural Health voor staat: de systemische transformatie van de manier waarop we onze gezondheid managen. Dit betekent het minimaliseren van ons vertrouwen in medicijnen, het prioriteren van medicijnloze benaderingswijzen, een focus op het individu en zelfzorg als opmaat naar een meer voorspellende, preventieve gezondheidszorg die het identificeren van onderliggende oorzaken van ziekten aanmoedigt.
Belangrijk feit is dat onze blauwprint een simpele taal spreekt die we allemaal kunnen begrijpen en gebruiken. Of we nou burgers, politici, zorgverleners of zakenmensen zijn. Kijk voor meer informatie op
www.anhinternational.org en zoek op ‘blueprint’.