Mijn echtgenoot is 57 jaar, heeft een goed gewicht en eet gezond – geen vet – alleen vis en biologische groenten en fruit. Hij rookt niet en drinkt ’s avonds alleen een glas port.
Nadat hij na zware inspanning pijn op de borst kreeg, werd angina als diagnose gesteld en kreeg hij twee stents ingebracht. Zijn cholesterolgehalte werd op peil gehouden met fluvastatine.
Nadat hij ongeveer zes maanden het medicijn had geslikt, was zijn cholesterol op een acceptabel niveau gekomen, maar het viel hem op hoeveel pijn hij had. Dit werd steeds opvallender. De huisarts zei dat het een bijwerking van de cholesterolsyntheseremmer was en schreef een ander soort voor, atorvastatine, dat volgens hem minder spierpijn zou veroorzaken.
Mijn echtgenoot was hier een tijdje mee geholpen, maar uiteindelijk kwam dezelfde pijn weer terug. Hij voelde zich net een oude man, zei hij. Voordat hij de cholesterolsyntheseremmers slikte, was hij positief, actief en levendig.
Toen hij overging op atorvastatine, kreeg hij een aanval van gordelroos. Een homeopathische behandeling bleek succesvol, maar de pijn bleef. Hiervoor werd een pijnstiller voorgeschreven.
Toen ik de bijwerkingen van cholesterolsyntheseremmers bestudeerde, ontdekte ik dat een functie van cholesterol is de zenuwuiteinden te isoleren. Wellicht kunnen de cholesterolsyntheseremmers de zenuwuiteinden blootleggen zodat die vatbaarder worden voor gordelroos. Heeft iemand deze mogelijkheid weleens geopperd?
De pijnstillers die mijn echtgenoot nam tegen de pijn van de gordelroos, veroorzaakten nu constipatie die weer diverticulitis tot gevolg had (een aandoening die al enige tijd latent aanwezig was).
Nadat hij opnieuw onderzocht is, neemt mijn echtgenoot nu een ‘natuurgeneesmiddel’ om zijn cholesterol omlaag te brengen – met geweldig resultaat.
Toen hij eenmaal met de cholesterolsyntheseremmers was gestopt, verdwenen meteen alle pijn en irritatie. De pijn van de gordelroos werd verzacht met behulp van ijskompressen of warmte, en de diverticulitis is helemaal over.
De les die we hieruit leren, is dat het verstandig is eerst na te gaan hoe een medicijn een reeks nieuwe problemen kan veroorzaken, en de tweede les is eerst alles te weten te komen over het medicijn dat je krijgt voorgeschreven.
Overigens duldde de specialist geen tegenspraak en ging hij volledig voorbij aan de bijwerkingen van cholesterolsyntheseremmers die zowel in zijn Britse Farmacopee als in MIMS staan beschreven.
– Mw. MJB, Bucks

Cholesterolsyntheseremmers en zenuwbeschadiging
Cholesterolsyntheseremmers (HMG-CoA-reductaseremmers, statines) staan erom bekend dat ze een vorm van spierpijn en spierzwakte, leverafwijkingen en in ernstige gevallen rhabdomyolysis veroorzaken, een spierziekte die tot nierinsufficiëntie kan leiden. In augustus 2001 werd de cholesterolsyntheseremmer Baycol dan ook uit de handel genomen nadat 31 patiënten erdoor waren overleden.
Cholesterolsyntheseremmers hebben echter ook een uitwerking op de zenuwen. Ze kunnen een polyneuropathie veroorzaken (of perifere polyneuropathie) die wordt gekenmerkt door zwakte, gevoelloosheid, pijn en tinteling in de handen en voeten.1 Een grootschalig Deens onderzoek wees uit dat in feite bij 166 gevallen van zogenoemde idiopathische polyneuropathie, 89 gevallen definitief of waarschijnlijk in verband stonden met cholesterolsyntheseremmers, terwijl de rest ‘mogelijk’ verband hield met het medicijn.2 Het zou kunnen dat de ‘gordelroos’ die uw echtgenoot meende te hebben, een door cholesterolsyntheseremmers veroorzaakte zenuwaandoening was die verbetert zodra men met het medicijn stopt.

1 Ann Pharmacother, 2003; 37: 274-8.
2 Neurology, 2002; 14: 1333-7.

kader
Cholesterolsyntheseremmers en hartverlamming
Hartverlamming neemt epidemische vormen aan in Groot-Brittannië en de Verenigde Staten, evenals het gebruik van cholesterolsyntheseremmers. Miljoenen patiënten gebruiken cholesterolsyntheseremmers die in een steeds krachtiger variant op de markt komen en steeds enthousiaster in hogere doses worden voorgeschreven.
Het is algemeen bekend dat patiënten die cholesterolsyntheseremmers slikken, al naar gelang de dosis het co-enzym Q10 kwijtraken. Het medicijn remt de productie van zowel cholesterol als CoQ10 door van beide de precursor van het enzym voor de productie te remmen.
CoQ10 helpt bij chemische reacties, met name die waarbij cellulaire energieproductie in het geding is, en maakt celmembranen weerbaarder tegen beschadiging door zuurstof. Het co-enzym is ruimschoots aanwezig in de hartcellen, voornamelijk vanwege de enorme hoeveelheid energie die zulke cellen vergen.
Uit onderzoek is gebleken dat een tekort aan CoQ10 samenhangt met hartverlamming1 en een verzwakte hartfunctie.2
Van de vijftien gepubliceerde onderzoeken hebben er negen aangetoond dat cholesterolsyntheseremmers het CoQ10-gehalte aanzienlijk kunnen verlagen.3
Tegenstanders van cholesterolsyntheseremmers zijn van mening dat het wijdverbreide gebruik van cholesterolsyntheseremmers een toename van ‘statinecardiomyopathie’ heeft veroorzaakt, waarbij het vermogen van het hart om bloed rond te pompen afneemt of het hartritme wordt verstoord, wat tot een onregelmatige hartslag leidt.

1 Proc Natl Acad Sci USA, 1985; 82: 901-4.
2 Biofactors, 1999; 9: 291-9.
3 Arzneim Forsch, 1999; 49: 324-9.