Langzaam vergiftigd

Onze wereld wordt overspoeld door een bonte schakering aan immuunziekten. Celeste McGovern bespreekt de meest recente onderzoeken naar de gifstoffen die deze groeiende epidemie kunnen veroorzaken.

Vorig jaar werd een vrouw van 56 vanwege zwellingen in haar gezicht door haar huisarts doorverwezen naar de oogkliniek van de Stanford Universiteit in Californië. Ze zag eruit alsof ze het slachtoffer was van mishandeling of een auto-ongeluk. Haar beide ogen waren opgezet en het weefsel eromheen was donkerpaars. Haar oogleden hingen zo erg dat ze nauwelijks iets zag. Tussen haar wenkbrauwen zat een donkerroze bult ter grootte van een ei.

Ook haar wangen waren opgezwollen en ze was er niet in geslaagd een paarse vlek rond haar mond, die aan de rechterkant omhoogliep richting haar oog, met make-up te camoufleren. Op haar armen en borsten had de vrouw nog meer van dit soort pijnlijke zwellingen. Ze had jaren daarvoor cosmetische injecties in haar gezicht gehad. En ze had borstkanker gehad, waarna haar borsten waren geamputeerd en ze siliconen borstprotheses had gekregen. Ongeveer vijf jaar daarna waren haar klachten begonnen: pijnlijke spieren en gewrichten, en ernstige vermoeidheid.

Ze had inmiddels een operatie ondergaan om het gezwollen weefsel rond haar ogen en voorhoofd weg te laten halen. Ook had ze injecties met antibiotica en corticosteroïden gehad, maar die hadden de ontstekingen niet weten te stoppen. De artsen van Stanford namen een biopt (stukje weefsel) uit de zwellingen in haar gezicht, en die bleken granulomen te bevatten: het immuunsysteem probeert om vreemd of ontstekingsmateriaal op te ruimen door het in te kapselen.

In het geval van de vrouw bevatten de granulomen iets wat veel op silicone leek. Uit een scan bleek dat de borstimplantaten van de vrouw lekten. Die werden verwijderd en in de maanden daarna verbeterde haar toestand aanzienlijk, maar niet helemaal. De artsen stelden vast dat ze het ASIA-syndroom had (autoimmune syndrome induced by adjuvants): een zeer onvoorspelbare ontstekingsreactie op vreemde stoffen in het lichaam.

Haar casestudy is onlangs gepubliceerd in het American Journal of Ophthalmology Case Reports. Het was de eerste gevalsbeschrijving van ASIA waarbij materiaal uit borstprotheses zich naar het gezicht van de patiënt heeft verspreid.1 Maar dat is slechts een van de vele meldingen van ASIA. De medische literatuur bevat honderden van dergelijke gevallen. Ze beschrijven vreselijke ziekten en zelfs enkele sterfgevallen, die het gevolg zijn van deze heftige reactie van het immuunsysteem op lichaamsvreemd materiaal, zoals hulpmiddelen in vaccins, chirurgische implantaten, anticonceptiemiddelen, cosmetische fillers en tatoeage-inkt.

Het ASIA-syndroom

In 2011 kwam de Israëlische arts-onderzoeker Yehuda Shoenfeld met een nieuwe overkoepelende term voor alle verschillende afweerreacties op lichaamsvreemde stoffen of hulpstoffen. Hij bedacht de term ASIA, letterlijk: auto-immuunsyndroom opgewekt door hulpstoffen, tegenwoordig ook wel het Shoenfeld-syndroom genoemd.2

Shoenfeld is de grondlegger van het Zabludowicz Centrum voor Auto-immuunziekten van het Sheba Medisch Centrum in Tel Aviv. Hij werkt al meer dan veertig jaar als immunoloog, heeft 35 boeken over het immuunsysteem geschreven (of eraan meegewerkt) en meer dan 1850 onderzoeksartikelen gepubliceerd.

De ‘hulpstoffen’ in de naam ASIA zijn substanties of gifstoffen die in staat zijn het immuunsysteem te activeren. De onverminderde aanwezigheid van deze stoffen veroorzaakt bij sommige mensen vage en uiteenlopende symptomen: chronische vermoeidheid, spier- en gewrichtspijn, spierzwakte, slaapproblemen, cognitieve stoornissen, huiduitslag en meer. Maar Shoenfeld heeft ontdekt dat ze allemaal veroorzaakt worden door de manier waarop het immuunsysteem wordt aangestuurd. Soms kan een milde ontsteking jarenlang smeulen en dan plotseling een duidelijk herkenbare auto-immuunziekte opwekken.

Een wereldwijde epidemie

Ziekten die het gevolg zijn van een verstoord of overprikkeld immuunsysteem komen steeds vaker voor. Het chronischevermoeidheidssyndroom (CVS, ook bekend als myalgische encefalomyelitis of ME) werd vroeger beschouwd als een zeldzame ‘hypochondrische’ ziekte. Maar inmiddels zijn er wereldwijd miljoenen patiënten en CVS blijkt sterk verband te houden met een auto-immuunreactie.3

Eén op de dertien Amerikaanse kinderen heeft een hyperactief immuun-systeem, wat leidt tot voedselallergie4 of astma, een andere ontstekingsziekte van het immuunsysteem, waaraan wereldwijd 300 miljoen mensen lijden.5 Ook bepaalde neurologische aandoeningen zoals autisme, die vroeger nagenoeg niet voorkwamen maar een hoge vlucht hebben genomen, zijn in verband gebracht met een beschadigd immuunsysteem.6

Het ontstaan van bovengenoemde ziekten heeft te maken met een enorm scala aan auto-immuunziekten. Dat zijn ziekten waarbij het immuunsysteem zijn enorme aanvalscapaciteit per ongeluk op gezonde cellen of andere lichaamsdelen richt. De prevalentie (hoe vaak het zich voordoet) van auto-immuunziekten is de afgelopen dertig jaar gestaag gestegen. Op dit moment gaat het naar schatting om 12,5 procent van de wereldbevolking.7 Dat zijn 950 miljoen mensen die aan een of meer van de ongeveer tachtig erkende aandoeningen lijden, waarvan elk een ander lichaamsweefsel treft.

Veel van deze ziekten zijn zeer ingrijpend: invaliderend, pijnlijk of verminkend. Denk aan multiple sclerose, de ziekte van Crohn en reuma. Vaak zijn de slachtoffers jong. Sommige ziekten zijn dodelijk, zoals lupus erythematosus, op dit moment de op vier na belangrijkste doodsoorzaak onder jonge vrouwen. De reguliere geneeskunde beschouwt deze ziekten als chronisch en ongeneeslijk.

Om meer inzicht te krijgen, organiseert Shoenfeld wereldconferenties waar deskundigen op verschillende terreinen hun ideeën en bevindingen uitwisselen. Het 11e Internationale Congres over Auto-immuniteit vond afgelopen voorjaar plaats in Lissabon. Er waren meer dan 2400 artsen en wetenschappers uit de hele wereld. In tientallen sessies werd gesproken over de problemen die ons immuunsysteem heeft met vreemde virussen en gifstoffen.

Het probleem van vaccins

Abdullah Watad, als arts verbonden aan het Sheba Medisch Centrum, legde in zijn bijdrage van een hele dag uit dat veel vaccins, zoals het HPV- en hepatitis B-vaccin, aluminium bevatten. Aluminium heeft namelijk van nature het vermogen het immuunsysteem te activeren tegen een vaccinvirus. Toen een eeuw geleden het gebruik van aluminium als adjuvans (hulpstof) in zwang kwam, was niet bekend of het veilig was en hoe het werkte, alleen dát het werkte.

Inmiddels weten we dat aluminium een neurotoxische stof is die een storm aan immuunreacties veroorzaakt. Het brengt een leger aan macrofagen op de been, stimuleert de productie van neutrofielen en verhoogt de afgifte van cytokinen zoals interleukinen: allemaal cellen die met de afweer te maken hebben. Zo ontstaat er een domino-effect waar we maar weinig over weten, maar dat anders is dan een natuurlijke infectie.

Macrofagische myofasciitis

Over de toxiciteit van aluminium in vaccins zijn we veel te weten gekomen door een team Franse onderzoekers van het universiteitsziekenhuis Henri-Mondor in Créteil (Frankrijk). Vanaf 1993 was er een opvallende stijging te zien in het aantal gevallen van een nieuwe, vreemde aandoening. In 1999, dus zes jaar later, hadden de neurologen Romain Gherardi en François-Jérôme Authier al meer dan 70 patiënten gezien, het merendeel vrouwen, met chronische vermoeidheidsymptomen zoals opgezette lymfeklieren, koorts, gewrichts- en spierpijn, en uitputting.

Uit weefselonderzoek van hun deltaspier (op de bovenarm) bleek dat de bobbeltjes van een centimeter doorsnee op deze spieren opeenhopingen van macrofagen waren: grote witte bloedcellen die vreemde indringers opslokken. Vanwege dit ken-merk noemden de neurologen de nieuwe ziekte macrofagische myofasciitis (MMF).

Ze namen nog meer biopten en stuurden die naar andere laboratoria. Authier was verbijsterd toen hij de uitslag kreeg: Wat? Aluminium? Hoe kan er aluminium in de spieren terechtkomen? Hij liep naar zijn boekenkast, trok er een stapel dikke boeken over immunologie uit en bladerde door het register.

‘Toen vond ik het. Het eerste wat onder aluminium stond, was: adjuvans voor vaccins,’ vertelt hij op het congres. Net als de meeste artsen zei Authier: ‘Daar had ik nog nooit van gehoord.’

Hiermee begon voor de Franse artsen een lange en nog steeds voortdurende weg van onderzoek. Ze injecteerden het adjuvans aluminium in muizen. Tot hun verbazing werd het aluminium niet uitgescheiden, maar kwam het in de macrofagen terecht, die het door het hele lichaam transporteerden. Het verspreidde zich langzaam naar verafgelegen plekken als spieren, milt, lymfeklieren en – het opmerkelijkst – de hersenen. En daar bleef het zitten.

In hun studie uit 2013 concludeerden de onderzoekers: ‘De alsmaar stijgende toediening bij de bevolking van dit slecht afbreekbare adjuvans moet nauwkeurig geëvalueerd worden door de regelgevende instanties, aangezien de stof verraderlijk onveilig kan worden.’8 Vijf jaar later staat echter op de website van de Ameriaanse Centers for Disease Control and Prevention nog steeds te lezen dat ‘het merendeel van de kleine hoeveelheid aluminium dat in de bloedbaan terechtkomt, weer snel wordt uitgescheiden’.9

Maar Gherardi is het daar helemaal niet mee eens. ‘Als het biologisch persistent is, dan hoopt het zich op, en hoe meer je in het systeem stopt, hoe meer erin blijft zitten,’ zegt hij op het symposium. ‘Als je aluminium injecteert, injecteer je het direct in het immuunsysteem… Het is anders dan bij het aluminium in voeding of in ons drinkwater. Daar zou een miljoen keer zoveel aluminium in moeten zitten om er net zoveel van in je lichaam te krijgen.’

Zijn collega Authier presenteerde op het congres een recente studie van het onderzoeksteam. Daaruit bleek dat PET-scans van de hersenen van MMF-patiënten duidelijke en voorspelbare patronen laten zien van cognitieve stoornissen: dat betekent dat het aluminium dat in de spieren van deze patiënten zit, ook heel goed de oorzaak kan zijn van de hersenschade.

Meer studies

Een andere spreker op het congres was aluminiumonderzoeker Matthew Mold van de Britse Keele Universiteit. Hij had het hersenweefsel van vijf overleden autismepatiënten onderzocht en had daarin ongekende hoeveelheden aluminium aangetroffen.10 De Israëlische onderzoeker Shani Dahan presenteerde op het congres de casus van een 20-jarige vrouw die na een HPV-vaccinatie aan een hartinfarct overleed. Drie weken na haar eerste dosis van het aluminiumbevattende vaccin kreeg ze last van hartritmestoornissen, maar desondanks kreeg ze een tweede en derde vaccinatie.

‘Een week na de derde vaccinatie begon ze andere symptomen te ontwikkelen, zoals duizeligheid, gewrichtspijn en abnormale vermoeidheid,’ vertelde Dahan. ‘Nog geen drie weken later overleed ze in haar slaap aan een hartstilstand.’

Dahan kijkt in zijn lopende onderzoek naar de mogelijke auto-immuunmechanismen die de oorzaak kunnen zijn van zo’n plotselinge dood. Er zijn bij het VAERS al meer dan 400 sterfgevallen gemeld die verband houden met het HPV-vaccin. (Het VAERS is het Vaccine Adverse Event Reporting System; in Nederland melden we vaccinatieschade bij het Lareb.)

Diermodellen

Onlangs publiceerde Shoenfeld een literatuurstudie met zijn collega’s, waaronder Lluís Luján, hoogleraar diergeneeskunde aan de Universiteit van Saragossa in Spanje, die het ASIA-syndroom heeft aangetroffen bij gevaccineerde schapen. In hun artikel vatten de auteurs de medische literatuur samen waaruit blijkt dat hulpstoffen, met name die in vaccins, bij mensen auto-immuunziekten kunnen veroorzaken als reuma, lupus en het Sjögren-syndroom, ‘zelfs zonder gelijktijdige toediening van een bepaald antigeen.’ (Een antigeen is het onderdeel van het vaccin waartegen het lichaam antistoffen moet gaan maken.)11

Aluminium is niet het enige krachtige immuunstimulerende ingrediënt dat aan vaccins wordt toegevoegd. Squaleen is er ook een: een bepaald soort olie dat als hulpstof in het antrax-(miltvuur)vaccin zit. Soldaten die dienstdeden in de eerste Golfoorlog kregen dat vaccin. Tienduizenden van hen kregen last van het Golfoorlogsyndroom, dat dezelfde symptomen heeft als ASIA: vermoeidheid, spierpijn, ontsteking en de ontwikkeling van een auto-immuunziekte.12

De gezondheidsinstanties waren echter niet blij met het kritische onderzoek, dat een duidelijk risico voor de volksgezondheid blootlegde. Integendeel, ze negeerden het werk van de onderzoekers of trokken het in twijfel. ‘Dat is lastig,’ zei de Franse neuroloog Authier over de aanvallen op de professionele geloofwaardigheid van het onderzoeksteam.

Het meest actief in het onderzoek naar de epidemie aan auto-immuunziekten zijn patiëntenverenigingen en non-profitorganisaties zoals het Children’s Medical Safety Research Institute (dat onderzoek doet naar de oorzaken van auto-immuunziekten).

Siliconosis

De veiligheid van vaccins is niet het enige onderzoeksterrein waarover de reguliere geneeskunde zich laatdunkend uitlaat. Ook het idee dat silicone een immuunreactie kan uitlokken, blijft controversieel. ‘Van silicone werd jarenlang gedacht dat het een onschadelijk materiaal was,’ zei Watad op het congres. ‘De afgelopen tien jaar zien we veel gevallen waaruit blijkt dat er auto-immuunverschijnselen kunnen ontstaan na blootstelling aan siliconen borstimplantaten, maar ook andere soorten silicone, want veel medisch materiaal bevat silicone.

Bij de Californische vrouw met silicone in haar gezicht werd duidelijk dat het materiaal zich door het lichaam kan verspreiden, waar de verschillende delen van het immuunsysteem erop reageren, en het soms heftige afweerreacties veroorzaakt.

Calamiteiten met implantaten

Het probleem beperkt zich niet tot borstimplantaten. Alleen al in het afgelopen jaar hebben honderden vrouwen bij de Senaat van Australië een klacht ingediend over complicaties nadat bij hen operatief een ‘matje’ was ingebracht. Zo’n matje is een behandeling van incontinentie of verzakking, veroorzaakt door verzwakte bekkenbodemspieren.

Het Australische rapport adviseert dat de ‘te vaak gebruikte’ implantaten alleen moeten worden ingezet als ‘laatste redmiddel’ en dat alle financiële prikkels om ze te gebruiken uit het zorgstelsel moeten worden gehaald.13

De matjes van polypropyleen worden al sinds 1962 gebruikt om verzakkingen en liesbreuken te verhelpen, maar dat het gebruik ervan rampzalige gevolgen kan hebben is nooit zo openlijk besproken als nu. Op de conferentie in Lissabon deed Jan Willem Cohen Tervaert, reumatoloog in het universiteitsziekenhuis van Alberta in Canada, verslag van zijn studie onder veertig patiënten die hij tussen 2014 en 2017 had behandeld en die een matje hadden gekregen.

Hij wilde weten of hun ernstige plaatselijke pijn en ontsteking ook systemisch was: dus of het hele lichaam erbij betrokken was. Hij ontdekte dat 39 van de 40 vrouwen last hadden van chronische vermoeidheid, 38 van spier- en gewrichtspijn en dat 36 zich koortsig voelden. Anderen hadden last van beroerte-achtige verschijnselen, hevige lokale pijn, het syndroom van Raynaud (slechte doorbloeding van vingers en tenen), verergering van allergieën en het prikkelbaredarmsyndroom. Twee van hen maakten vanwege hun klachten een einde aan hun leven.

Tervaert stelde vast dat alle patiënten voldeden aan de criteria van het ASIA-syndroom, en ze hadden allemaal ontstekingsmarkers die wezen op systemische of chronische immuunreacties.

Dezelfde reacties komen voor bij bepaalde anticonceptiemiddelen. Het Amerikaanse FDA (het overheidsagentschap dat de kwaliteit van medische behandelingen controleert) heeft klachten gekregen van bijna 27.000 vrouwen die vanaf 2002 het implantaat Essure – een permanente sterilisatiemethode – hebben gekregen. Het systeem bestaat uit twee metalen spiraaltjes die eruitzien als het veertje van een pen. Ze worden in de eileiders geplaatst, waar ze een ontstekingsreactie geven waardoor littekenweefsel ontstaat, zodat het sperma de eitjes niet meer kan bevruchten.
Op Facebookpagina’s die aan deze implantaten zijn gewijd, klagen vrouwen over slopende chronische pijn, vermoeidheid, migraine en het begin van auto-immuunziekten waaronder lupus en gewrichtsontsteking.

Hoewel niemand er officieel onderzoek naar heeft gedaan of deze vrouwen aan de kenmerken van ASIA voldoen, past het algemene beeld daar wel bij: het immuunsysteem dat krachtig reageert op een indringer van buitenaf. Maar mensen zijn niet de enige levende wezens die lijden aan langzame vergiftiging. Onderzoeken bij honden, katten en zelfs paarden laten reacties zien die lijken op die van het ASIA-patroon.
Laurel Gershwin, diergeneeskundige aan de Universiteit van Californië in Davis, zegt dat het terrein van de diergeneeskunde in zijn geheel zich steeds meer bewust wordt van de soms rampzalige gevolgen van het ‘overvaccineren’ van dieren, en stappen zet om het aantal vaccinaties van huisdieren te verminderen.

De meeste dierenartsen geven huisdieren nog steeds jaarlijks een herhalingsvaccinatie, met altijd dezelfde dosis, of het nou een chihuahua van een halve kilo of een sint-bernardshond van 75 kilo is. Maar er zijn steeds meer veterinaire diensten die adviseren om slechts eens in de drie jaar te vaccineren. En sommige dierenartsen geven dieren met eczeem of die eerder een hevige reactie vertoonden, helemaal geen vaccinatie meer, of doen bloedonderzoek om te kijken of honden al immuun zijn om zo onnodige vaccinaties te voorkomen.

Het wordt tijd dat de autoriteiten die de mensen moeten beschermen, hetzelfde gaan doen.

Literatuur
1. Am J Ophthalmol Case Rep, 2018; 10: 32–4
2. J Autoimmun, 2011; 36: 4–8
3. Mol Neurobiol, 2014; 49: 741–56; Front Physiol, 2017; 8: 88
4. Pediatrics, 2011; 128: e9–17
5. Global Initiative for Asthma. Global Strategy for Asthma Management and Prevention. 2008.
6. Eur J Pediatr, 2014; 173: 33–43
7. Int J Celiac Dis, 2015; 3: 151–5
8. BMC Medicine, 2013; 11: 99
9. ATSDR Public Health Statement for Aluminum, September 2008
10. J Trace Elem Med Biol, 2018; 46: 76–82
11. Immunol Res, 2017; 65: 55–65
12. Exp Mol Pathol, 2000; 68: 55–64
13. Parliament of Australia, Transvaginal mesh report, March 28 2018, ISBN 978-1-76010-701-7

Hulpstoffen in vaccins: een slag in de lucht

In Shoenfelds boek Vaccines and Autoimmunity (2015) schrijft hij dat vaccins een lange lijst met reactieve bestanddelen bevatten, zoals formaldehyde, natriumglutamaat, DNA-verontreinigingen afkomstig van cellijnen van geaborteerde foetussen (gebruikt om virussen te kweken), niercellen van apen en meer.

‘[Een] gewone vaccinformule bevat alle biochemische bestanddelen die nodig zijn om auto-immuunverschijnselen te veroorzaken,’ schreef Shoenfeld. Zelfs de sporen van restverontreinigingen zijn misschien ‘niet intrinsiek veilig’.

In het boek worden een heleboel ernstige ziekten veroorzaakt door vaccins beschreven, van auto-immune eierstokinsufficiëntie (onvruchtbaarheid) en de slaapstoornis narcolepsie tot het Guillain-Barré-syndroom (een bepaald soort spierverlamming) en hersenontsteking.

Het ASIA-register

Om de medische wereld bewust te maken van het probleem, hebben Yehuda Shoenfeld en andere specialisten op dit terrein een register in het leven geroepen waarin artsen de blootstelling, symptomen, diagnostische uitslagen en behandelingen kunnen beschrijven van patiënten die voldoen aan de criteria van ASIA.

Het ASIA-register is in 2011 gelanceerd, maar wordt te weinig gebruikt. Er zijn slechts 316 gevallen in beschreven, waarvan de meeste gaan over reacties op hepatitis B- en andere vaccins.

Het register zou beter gebruikt moeten worden, zodat we volksgezondheids-problemen kunnen opsporen en data kunnen verzamelen over wie het grootste risico lopen op immuunziekte door vaccins en andere vreemde stoffen. We zouden meer inzicht krijgen in immuunziekten en er zouden betere behandelingen mogelijk worden voor degenen die al schade hebben opgelopen.

U kunt een geval melden bij het CMSRI.

ASIA bij dieren

Jack, een blonde poedelkruising van tien jaar, was kerngezond toen hij in het voorjaar van 2015 voor zijn jaarlijkse controle naar de dierenarts ging. ‘De hond waarmee ik naar de dierenarts ging was een andere dan die waarmee ik naar buiten kwam,’ vertelt zijn eigenaar Jeanette Fromkin.
Tijdens zijn bezoek kreeg Jack drie boosterinjecties, namelijk tegen hondsdolheid, de hondenziekte (ook wel de ziekte van Carré) en kennelhoest. Daarna begon hij tegen zijn baasje te grommen en ander gedrag te vertonen dat helemaal niet bij hem paste.

Binnen een paar dagen lag het hondje bewegingsloos op de grond, zijn achterpoten verlamd.

Op YouTube staan video’s van Jack in de maanden daarna, waarin hij hevig hijgt, soms nauwelijks op zijn poten kan staan om water te drinken, en onbedwingbare spierbewegingen heeft: hij beweegt zijn kop onnatuurlijk op en neer of loopt dwangmatig rondjes.

Op het congres in Lissabon was ook diergeneeskundige Laurel Gerswin van de Universiteit van Californië aanwezig. Hij presenteerde gegevens over het stijgende aantal auto-immuunziekten bij dieren, dat parallel loopt aan de stijging daarvan bij mensen.

Zijn diapresentatie was een opsomming van dierenleed: honden met zweren op hun neus en poten of jeukende huiduitslag, diabetes, schildklieraandoeningen en lupus. Op een van de foto’s stond een lethargische, vermagerde cockerspaniel met een opgetrokken lip, waardoor je zijn witte tandvlees zag dat mooi roze had moeten zijn: een teken van immune trombopenie (ITP: een aanval van het immuunsysteem op de rode bloedcellen). Het is bekend dat deze ziekte bij mensen voorkomt na MMR-, griep- en andere vaccinaties.1

‘Het hele scala aan auto-immuunziekten dat beschreven is voor mensen, komt ook bij honden voor, en soms ook bij katten en paarden,’ zegt Gershwin.

Dat zijn onder andere:

  • Het Guillain-Barré-syndroom, met symptomen als verlamming, blindheid door uveïtis (oogontsteking) en myasthenia gravis (MG: een immuunziekte die leidt tot spierzwakte). Honden met deze ziekte krijgen hun eten in speciale stoelen, om ervoor te zorgen dat ze hun voedsel binnenhouden.
  • Kwaadaardige tumoren op de plek van de vaccinatie. Dit komt voor bij een op de 1000-10.000 gevaccineerde katten.2
  • Een groot aantal reacties bij katten: 2560 keer werden binnen 30 dagen na de vaccinatie bijwerkingen gemeld. Dit was ongeveer een op de 200 katten.3
  • Neurologische verschijnselen die mogelijk verband houden met de vaccinaties zijn volgens een Canadees rapport: hoofdschudden, hersenontsteking, head pressing (kop tegen de muur drukken), stuipen, stijfheid, zwakte, verstoorde mentale toestand, abnormale houding, ataxie (gebrek aan spiercoördinatie), poten hoog optillen, blijven liggen en veranderde reflexen.4
  • Bij honden is het risico op reacties het grootst bij jongvolwassen, gesteriliseerde mannetjes van kleinere rassen die meerdere vaccins krijgen. Dat was de conclusie van een studie van de Amerikaanse Purdue Universiteit. Ze noteerden bij 1.226.159 honden 4.678 die reacties vertoonden (dat is ongeveer een op de 260 gevaccineerde honden).5

Literatuur
1. Pediatrics, 2012; 129: 248–55; Pediatrics, 2016; 138. pii: e20160124
2. Vet Clin North Am Small Anim Pract, 2018; 48: 279–90
3. J Am Vet Med Assoc, 2007; 231: 94–100
4. Can Vet J, 2015; 56: 1090–2
5. J Am Vet Med Assoc, 2005; 227: 1102-8

Wat kunt u doen bij ASIA?

Op dit moment zijn de standaardbehandelingen voor ASIA van de reguliere geneeskunde beperkt tot corticosteroïden en ontstekingsremmende middelen. Voor het merendeel van de patiënten ‘is langdurige remissie nog steeds moeilijk te vinden’.1

Hier volgen enkele holistische opties:

Ruim het vreemde element op dat het immuunsysteem prikkelt. Uit een literatuurstudie uit 2017 bleek dat 75 procent van de vrouwen die hun borstimplantaten chirurgisch lieten verwijderen (469 van de 622 gevallen), daarna minder klachten hadden.
Maar slechts een op de zes vrouwen had daarna substantieel minder auto-immuunsymptomen.

Neem een chemisch bindmiddel (chelatietherapie) om de vreemde stof uit uw lichaam te krijgen. Christopher Exley, een biochemicus aan de Britse Keele Universiteit die veel onderzoek heeft gedaan naar aluminium, ontdekte toevallig dat vissen met aluminiumvergiftiging spontaan herstelden als ze in siliciumrijk water werden geplaatst. Het geïoniseerde silicium bond met de aluminiumionen, waardoor ze uit hun lichaam werden afgevoerd. U moet dit natuurlijke silicium niet verwarren met silicone: dat is iets heel anders!

Uit gegevens uit het laboratorium waar Exley werkt, blijkt dat het drinken van siliciumrijk water de uitscheiding van aluminium bij mensen met alzheimer en MS significant verhoogt.2 Het kan ook gunstig zijn voor mensen van wie het immuunsysteem reageert op de hulpstof aluminium
in vaccins.

Exley drinkt zelf dagelijks 1 liter siliciumrijk mineraalwater: ‘de enige manier die ik ken om mijn lichaam te beschermen tegen de mogelijke giftigheid van aluminium.’

Volg een ontstekings-remmend dieet. Veel patiënten melden dat ze complexe immuunziekten zoals ASIA zijn tegengegaan met een streng ontstekingsremmend dieet.

Vermijd bewerkte voedingsmiddelen, want die kunnen ontstekingen bevorderen en kunnen de darmwand beschadigen, waardoor eiwitten uit voeding naar buiten lekken en het hyperactieve immuunsysteem aan de gang houden.3 Vermijd ook andere ingrediënten waarvan bekend is dat ze ontstekingsbevorderend werken, zoals gluten, suiker, granen en zuivel.

Maar voorkomen is natuurlijk beter dan genezen.

Literatuur
1. Indian J Pharmacol, 2012; 44: 665–71
2. J Alzheimers Dis, 2006; 10: 17–24; EBioMedicine, 2017; 26, 60–7
3. Autoimmun Rev, 2015; 14: 479–89
 

Wilt u dit artikel lezen?

Als abonnee kunt u dit artikel gratis lezen door in te loggen op uw account. Nog geen abonnee? Sluit nu een abonnement af.

Andere artikelen van Celeste McGovern

Depressief door antidepressiva

Citrusschillen

Genetische manipulatie; Synthetisch voedsel weet wat je eet

Vruchtbaarheid verbeteren

Weer helder zien

Marktwerking en zorg?

Veel politici spreken zich uit over marktwerking in de zorg. Volgens sommigen helpt concurrentie om kosten te beteugelen. Volgens anderen leidt het juist tot meer kosten en minder kwaliteit. De uitspraken van voor- en tegenstanders zijn niet altijd onderbouwd. Ten...

Gastcolumn: Emoties kun je als voedsel verteren

Er is de afgelopen jaren een gestage toename te zien van het aantal mensen dat psychische aandoeningen ontwikkelt.1 Dat is zorgelijk, maar eigenlijk ook relatief eenvoudig te veranderen. De kern van het probleem is dat veel mensen hun emoties niet adequaat kunnen...

De borsten

Zacht, rond, fier, stevig, klein, hangend, veranderd of zelfs afwezig na een operatie… Borsten zijn er in vele prachtige soorten en maten. Ze bestaan uit vetweefsel, bindweefsel, ligamenten én borstklieren; elke borst is gevuld met zo’n vijftien tot twintig lobben die...

Holistische hulp bij een kinderwens

Zwanger worden, het lijkt zo vanzelfsprekend. Toch heeft 1 op de 5 stellen vruchtbaarheidsproblemen - en dat worden er steeds meer. In haar praktijk begeleidt Ingrid Schoonveld vrouwen met een onvervulde kinderwens. Schoonveld werkte al jaren in de communicatiesector...

Beter naar je gevoel (leren) luisteren deel 2

In het eerste deel van dit tweeluik las je waarom het een uitdaging kan zijn om naar je gevoel te luisteren. In dit tweede deel gaan we in op het maken van gezonde voedingskeuzen, door een situatie te creëren waarin je op je gevoel kunt leren vertrouwen. Belangrijke...

Celeste McGovern avatar

Over de auteur

Celeste McGovern rapporteert al meer dan twee decennia over een breed scala aan kwesties op het gebied van wetenschap, geneeskunde, buitenlandse hulp en cultuur. Haar bekroonde onderzoeksjournalistiek is gepubliceerd in de nieuwsmagazines The Report in Canada, Reader's Digest, The Calgary Herald, Citizen Magazine, The National Catholic Register, What Doctor's Don't Tell You en natuurlijk Medisch Dossier
Lees meer artikelen van Celeste McGovern