Afgelopen zomer werd er groot nieuws afgekondigd in Amerika. Het farmaceutische bedrijf Pfizer meldde dat hun middel pregabaline (Lyrica) door de Amerikaanse toelatingscommissie voor geneesmiddelen, de Food and Drug Administration (FDA), was toegelaten voor de behandeling van het fibromyalgiesyndroom (FMS). Dit is het eerste geneesmiddel dat ooit voor deze aandoening werd toegelaten. Enkele dagen later wijdde een vooraanstaand tijdschrift over reuma meer dan de helft van zijn pagina’s aan publicaties over het feit dat fibromyalgie een echte medische aandoening is 1. Toeval? Tenslotte is het nog maar drie jaar geleden dat fibromyalgie in hetzelfde rijtje stond als het chronischvermoeidheidssyndroom (CFS/ME) en oorlogstrauma’s: aandoeningen ‘zonder duidelijk aantoonbare pathofysiologische oorsprong’ die geassocieerd werden met ‘psychiatrische problemen’2. Decennialang hadden artsen zelfs de gewoonte iedereen met pijn waaraan geen lichamelijke aandoening was verbonden, als psychosomatisch te behandelen en dus schreven ze een antidepressivum voor. Dat is nu allemaal veranderd. In de recente beschrijving van de klinische bewijzen voor fibromyalgie wordt de theorie gepostuleerd dat de aandoening ontstaat door neuro-endocriene afwijkingen die leiden tot ‘centrale sensitisatie’. Daardoor worden de zenuwen in bepaalde delen van het lichaam extreem gevoelig met als gevolg dat een beetje druk of de lichtste aanraking al pijn kan doen. De auteur