‘Nonnen en dwergen, daar kom je ermee,’ luidde het advies dat de Amerikaanse auteur John Gregory Dunne kreeg van zijn senior redacteur toen hij pas als journalist bij Time Magazine begon. Dunne nam het advies ter harte en zo werd eigenaardigheid, in de vorm van de excentriekelingen en uitgestotenen van de mensheid, zijn schrijversmateriaal en specialisme.De laatste tijd bestaat mijn eigen materiaal juist uit datgene wat de mensen bindt: dat mensen van elke huidskleur of overtuiging vanaf het begin der tijden intuïtief zijn uitgegaan van eenzelfde opvatting over het universum. Aboriginal, Maori, Hawaiaanse Kahuna, Siberische stammen, Zulu’s, Haïtianen, Q’ero indianen: allemaal hebben ze vergelijkbare opvattingen over de manier waarop de wereld in elkaar steekt, en vertonen allemaal overeenkomsten met de beschrijvingen in de moderne kwantumfysica. Alleen op detailniveau zijn er verschillen.Wat mensen eten is echter een heel andere zaak. Voedingsgewoonten blijken een menselijke ervaring zonder enige gemeenschappelijke factor. Over de gehele wereld zijn er gezonde menselijke populaties die op compleet verschillende diëten blijken te gedijen. De Masai houden zich bijvoorbeeld in leven met een dieet van enkel eiwitten – vooral vlees, bloed en melk – met tot wel 300 gram vet per dag. Hun dieet lijkt op dat van de