Oplichting of remedie? Het wonderlijke verhaal van GcMAF

Een mogelijke zelfdoding en een gevangenisstraf voor een fabrikant hebben voor een negatieve sfeer gezorgd rond een nieuw wondermiddel tegen vele ziekten. Fans beweren dat het middel ervoor zorgt dat kankerpatiënten al na een paar dagen beginnen te genezen.

GcMAF is een immuuntherapie die met veel ophef is ontvangen: het werd aangekondigd als een behandeling die kanker, aids en autisme kon genezen. Een van de belangrijkste aanhangers, Jeff Bradstreet, overleed in 2015 door een pistoolschot. Zijn familie denkt nog steeds dat hij is vermoord. En afgelopen november kreeg David Noakes, de belangrijkste fabrikant van het middel in het Verenigd Koninkrijk, een gevangenisstraf opgelegd.
Onderzoeken die aantonen dat GcMAF werkt, zijn weggezet als slechte wetenschap of zelfs als bedrog. Maar er zijn ook duizenden getuigenissen van mensen die zeggen dat de therapie hen heeft geholpen, of zelfs genezen.
In het vonnis van Noakes maakte de rechter de kanttekening dat niet de therapie met GcMAF terechtstond. Noakes kreeg 15 maanden gevangenisstraf, nadat hij schuld had bekend: hij had een product geproduceerd dat niet goedgekeurd was maar toch werd verkocht, en zich beziggehouden met het witwassen van geld. Hij was ervan overtuigd dat de therapie veel mensen had geholpen, maar volgens de rechter had hij ‘de regelgeving op roekeloze wijze genegeerd’.
Het proces volgde op drie jaar onderzoek door de regelgevende instantie van het VK (de MHRA: Medicines and Healthcare Products Regulatory Agency). Volgens de MHRA had Noakes van 2012 tot 2015 ongeveer 11 miljoen euro verdiend aan de verkoop van GcMAF. In 2015 deden ze een inval in een fabriek van zijn bedrijf Immuno Biotech, en legden beslag op productvoorraden ter waarde van
6 miljoen euro.
In een verklaring stelde de MHRA dat er geen wetenschappelijk bewijs is voor de claims van Noakes dat GcMAF een wondermiddel is dat kanker, hiv en autisme kan genezen. Noakes zou ook hebben toegegeven dat het middel kanker niet kan genezen. Maar in een aparte verklaring zei hij dat zijn advocaten hem hadden geadviseerd om dit in ruil voor strafvermindering toe te geven.
In juni 2015, enkele maanden na de inval van de MHRA, deden onderzoekers van de Amerikaanse gezondheidsautoriteit FDA (Food and Drug Administration) een inval in de kliniek van Jeff Bradstreet in Georgia. Bradstreet had meer dan 11.000 kinderen met autisme behandeld met GcMAF. Enkele dagen later werd zijn lichaam gevonden in een rivier in Noord-Carolina, met een schotwond in de borst. Volgens onderzoekers had Bradstreet zelfmoord gepleegd, maar zijn familie huurde een onafhankelijke forensisch analist in en die vermoedde dat hij vermoord was.

Puur natuur

Als het waar is dat GcMAF zulke goede resultaten behaalt, dan vormt het een regelrechte bedreiging voor de farmaceutische industrie. En dan is het niet zo verwonderlijk dat er rond het middel theorieën ontstaan over samenzweringen, beschuldigingen van bedrog en zelfs rechtszaken.
GcMAF is een natuurlijk eiwit dat normaal door het lichaam wordt gemaakt. Het speelt een belangrijke rol in het immuunsysteem, met name in geactiveerde macrofagen. Dat zijn de witte bloedcellen die het lichaam beschermen tegen kankercellen, bacteriën en lichaamsvreemde stoffen.
De GcMAF-theorie stelt dat mensen met een verzwakt immuunsysteem te weinig van dit eiwit hebben, en daardoor gevoeliger zijn voor kanker, multipele sclerose en andere ziekten die het hele lichaam aantasten. Kankercellen produceren een enzym, nagalase, dat de macrofagen uitschakelt. Daarom hebben kankerpatiënten veel nagalase en weinig GcMAF.
Deze theorie – en de ontdekking van GcMAF – is het werk van Nobuto Yamamoto, een biofysicus die zijn ontdekking in 1991 publiceerde. In die tijd werkte hij in Philadelphia bij het Hahnemann Medical College (tegenwoordig College of Medicine van de Universiteit van Drexel). Yamamoto heeft vanaf 2006 artikelen gepubliceerd waarin hij oppert dat de hoeveelheid nagalase in ons lichaam een maat zou zijn voor de ontwikkeling van aids, en dat GcMAF uitgezaaide borstkankercellen kan vernietigen, dikkedarmkanker kan tegengaan en hiv kan genezen.
De tijdschriften die de artikelen hadden gepubliceerd, hebben deze uiteindelijk moeten terugtrekken na het ontvangen van klachten dat ze niet wetenschappelijk waren. Het Belgische Antikankerfonds, een onafhankelijk onderzoeksfonds naar kankerbehandelingen, had kritiek op het verslag van Yamamoto over de behandeling van acht patiënten met dikkedarmkanker. De kritiek was dat een behandeling alleen geslaagd werd genoemd op basis van de gemeten hoeveelheid nagalase. Er werd niet gekeken naar de grootte van de tumor. Ook stond bij geen van de patiënten vermeld hoe agressief de kanker was.1
Eén artikel ontsnapte aan de golf van kritiek. Yamamoto en zijn team behandelden 16 patiënten met prostaatkanker wekelijks met GcMAF, gedurende 14-25 weken. De hoeveelheid nagalase was daarna veel lager bij de patiënten. Hieruit concludeerden ze dat ‘deze patiënten tumorvrij waren’.2
In 2009 verkocht Yamamoto de patenten voor GcMAF aan een Israëlisch biofarmaceutisch bedrijf. Maar er waren meer geïnteresseerden, onder wie David Noakes. Een van Noakes’ medewerkers, Bradstreet, testte GcMAF als therapie voor autisme.
Bradstreet was een neuroweten-schapper. Hij was professor aan het Southwest College in Arizona, een natuurgeneeskunde-opleiding, en was gespecialiseerd in de ontwikkeling van het kind. In een eerste studie bleken 40 kinderen met autisme na een behandeling met GcMAF lagere concentraties nagalase te hebben. Volgens de onderzoeker betekende dit feit alleen al dat bij deze kinderen hun autisme begon te genezen.3 Het bedrijf van Noakes beweert dat er van de 3500 kinderen die ze hebben behandeld met GcMAF, 500 volledig zijn hersteld. Volgens Bradstreet had hij, voordat de FDA een inval bij hem deed, al duizenden autistische kinderen behandeld.
Op de website van Immuno Biotech staat dat er 73 wetenschappelijke publicaties over GcMAF zijn, van in totaal 180 onderzoekers. Het bedrijf zelf heeft 33 artikelen gepubliceerd sinds 2012. Op een congres in 2013 hebben artsen verhalen gepresenteerd over volledig herstelde patiënten, onder wie patiënten met gevorderde kanker (stadium IV).
Volgens het bedrijf is de kans dat een behandeling met GcMAF slaagt 25 procent, zowel bij autisme als bij veel andere chronische aandoeningen; de therapie bleek ook te helpen bij herpes, acne, nierziekte, de ziekte van Crohn en osteoporose (botontkalking).

Uitgemolken

De dood van Bradstreet en de gevangenisstraf van Noakes hadden het einde kunnen betekenen van het GcMAF-verhaal, maar dat is niet gebeurd. In Japan wordt een ander type GcMAF gemaakt, dat via internet te koop is. Onderzoekers en therapeuten blijven geïnteresseerd in het eiwit. En hun resultaten worden nog steeds gepubliceerd.
Een van die publicaties gaat over een ‘tweede generatie’-GcMAF. Dit eiwit wordt gemaakt uit biest, de eerste melk van een koe na het kalven. Twee patiënten met het chronischevermoeidheidssyndroom kregen dit GcMAF. Volgens de onderzoekers hadden ze daarna minder last van vermoeidheid en pijn.4
GcMAF uit biest, ook wel ‘colostrum MAF’ genoemd, is ook getest bij een patiënt met multiple sclerose. De patiënt had er baat bij en kon vooral beter bewegen.5 Bij een man van 77 jaar met longkanker werden kankercellen gedood door een behandeling met GcMAF in combinatie met ultrageluid met een laag vermogen.6
Voorstanders van GcMAF beschrijven het als de krachtigste en meest veelbelovende immuuntherapie voor kanker die er is. De duizenden mensen die met GcMAF zijn behandeld – onder wie honderden kankerpatiënten op het Britse eiland Guernsey, waar het bedrijf van Noakes is gevestigd – zijn het hier vast mee eens.
GcMAF zou weer een doodlopende weg kunnen zijn in de zoektocht naar de genezing van kanker. Want invallen in kantoren en klinieken, en beslagleggingen op de producten, helpen het onderzoek helaas niet verder. Er zijn echter voldoende aanwijzingen die een nader – en onafhankelijk – onderzoek rechtvaardigen.
Bryan Hubbard

Literatuur
1. Cancer Immunol Immunother, 2014; 63: 1347–8
2. Transl Oncol, 2008; 1: 65–72
3. Autism Insights, 2012; 4: 31–8
4. Neuropsychiatry, 2017; 7: 246–53
5. Anticancer Res, 2016; 36: 3771–4
6. Anticancer Res, 2016; 36: 3767–70

Hoe werkt het?

GcMAF (macrofaagactiverende factor, afgeleid van het Gc-eiwit) is een eiwit dat normaal door het lichaam wordt gemaakt. Het bindt aan vitamine D. Het activeert bepaalde witte bloedcellen, macrofagen genaamd, die bacteriën en kankercellen kunnen doden en dood celmateriaal opruimen. Zo versterkt het de reacties van het immuunsysteem.
Het eiwit werkt niet alleen; het heeft vitamine D nodig. Vitamine D – met name de vormen D2 en D3 – is van essentieel belang voor een goed werkend immuunsysteem, vooral voor de ontwikkeling en werking van het centrale zenuwstelsel.
De werking van macrofagen kan worden verstoord door het enzym nagalase. Een teveel aan nagalase verhoogt de kans op een aantal chronische aandoeningen, waaronder lupus en kanker. Een behandeling met GcMAF blokkeert nagalase. Daardoor kan het lichaam zijn eigen GcMAF weer gaan aanmaken en het immuunsysteem weer goed laten werken.
Een behandeling met GcMAF werkt beter als u daarnaast vitamine D3 inneemt. Ook oliezuur, een vetzuur dat in vlees, groenten en melk zit, verbetert de werking.
De eerste GcMAF-producten werden uit bloed gemaakt, maar latere versies van het product worden uit biest, de eerste melk van een koe na het kalven, gemaakt. Biest bevat antilichamen (immunoglobulinen), en die maken het eiwit waarschijnlijk effectiever.
Ook yoghurt kan GcMAF activeren. John Gray, auteur van de succesvolle boekenreeks Mannen komen van Mars, vrouwen komen van Venus, heeft tegenwoordig zijn eigen gezondheidscentrum in Californië. Hij heeft een probiotische yoghurt met meer dan 40 bacteriestammen ontwikkeld. Die bacteriestammen zouden GcMAF produceren; de yoghurt wordt GcMAF-yoghurt genoemd. Op internet kunt u recepten vinden om zelf GcMAF-yoghurt te maken.
 

Wilt u dit artikel lezen?

Als abonnee kunt u dit artikel gratis lezen door in te loggen op uw account. Nog geen abonnee? Sluit nu een abonnement af.

Andere artikelen van Bryan Hubbard

De medicijnen zijn heerlijk

Het Laatste woord: De illusie van de goochelaar

Het laatste woord; Is het beter om niets te voelen?

Het laatste woord

Artsen weten wel beter

Marktwerking en zorg?

Veel politici spreken zich uit over marktwerking in de zorg. Volgens sommigen helpt concurrentie om kosten te beteugelen. Volgens anderen leidt het juist tot meer kosten en minder kwaliteit. De uitspraken van voor- en tegenstanders zijn niet altijd onderbouwd. Ten...

Gastcolumn: Emoties kun je als voedsel verteren

Er is de afgelopen jaren een gestage toename te zien van het aantal mensen dat psychische aandoeningen ontwikkelt.1 Dat is zorgelijk, maar eigenlijk ook relatief eenvoudig te veranderen. De kern van het probleem is dat veel mensen hun emoties niet adequaat kunnen...

De borsten

Zacht, rond, fier, stevig, klein, hangend, veranderd of zelfs afwezig na een operatie… Borsten zijn er in vele prachtige soorten en maten. Ze bestaan uit vetweefsel, bindweefsel, ligamenten én borstklieren; elke borst is gevuld met zo’n vijftien tot twintig lobben die...

Holistische hulp bij een kinderwens

Zwanger worden, het lijkt zo vanzelfsprekend. Toch heeft 1 op de 5 stellen vruchtbaarheidsproblemen - en dat worden er steeds meer. In haar praktijk begeleidt Ingrid Schoonveld vrouwen met een onvervulde kinderwens. Schoonveld werkte al jaren in de communicatiesector...

Beter naar je gevoel (leren) luisteren deel 2

In het eerste deel van dit tweeluik las je waarom het een uitdaging kan zijn om naar je gevoel te luisteren. In dit tweede deel gaan we in op het maken van gezonde voedingskeuzen, door een situatie te creëren waarin je op je gevoel kunt leren vertrouwen. Belangrijke...

Bryan Hubbard avatar

Over de auteur

Bryan Hubbard studeerde filosofie aan de universiteit van Londen. Hij is de echtgenoot van Lynne McTaggart en samen zijn zij directeur van twee uitgeverijen, WDDTY Publishing Ltd en New Age Publishing Ltd. Hij is uitgever van het maandblad What Doctors Don’t Tell You. ( Het moederblad van Medisch Dossier)
Lees meer artikelen van Bryan Hubbard