In Medisch Dossier stellen patiëntenverenigingen, behandelaars of opleiders zich voor en delen hun kennis met ons. In deze editie MMV – de voormalige Moermanvereniging.

Voeding kan bij ziekte een helende factor zijn. Dat ervaren mensen die lid zijn van MMV. Via de online media, het ledentijdschrift en bijeenkomsten inspireren de leden elkaar tot een gezonde leefstijl. ‘Het delen van je verhaal helpt anderen om ook de regie te nemen over hun eigen gezondheid.’

‘Zonder dieet was ik er niet meer geweest’, zegt Mike Straks (29). Drie jaar geleden kreeg hij last van een buikpijn die niet over ging, maar steeds erger werd. Onderzoek in de Daniel den Hoedt kliniek in Rotterdam wees uit dat Mike een kleincellig sarcoom ter grootte van 16 centimeter tussen de darmen en de nieren had, met uitzaaiingen in lever en longen. Door de pijn en algehele vermoeidheid kon hij amper meer lopen. ‘Ik werd met een rolstoel het ziekenhuis ingereden.’

‘De oncoloog bood een palliatieve chemo aan in de hoop mijn leven een jaar te rekken. Het betekende dat ik terminaal was. Ik was jong, sportief, net klaar met mijn Master of Business Administration (MBA). Kanker was wel het laatste wat ik had verwacht.’ De oncoloog wilde de chemobehandeling na de vijfde kuur afbreken, omdat zijn bloedwaarden niet voldoende herstelden. ‘Het lichaam moet voldoende witte bloedlichaampjes blijven aanmaken. Bij mij gebeurde dat te weinig.’

Niet-Toxisch

Op zoek naar alternatieven stuitte hij op MMV. Online en in het ledenmagazine las hij verhalen van mensen die, in vergelijkbare uitzichtloze omstandigheden verkerend, herstel vonden in het volgen van een dieet. ‘De meesten lukte het de kanker terug te dringen, sommigen zijn zelfs volledig genezen. Dat motiveerde me om het ook te proberen.’ Via een tip van zijn oom kwam hij terecht bij een arts voor Niet-Toxische Tumor Therapie (NTTT) in zijn regio. Die schreef Mike een suikervrij en koolhydraatarm dieet voor, bestaande uit onbewerkte biologische voeding aangevuld met een flink aantal supplementen per dag.

Al een week nadat hij zich op deze manier voedde, kon de chemokuur worden hervat. ‘De witte bloedlichaampjes herstelden zich weer’, vertelt Mike. ‘Voor mij een teken om ermee door te gaan. De chemo sloeg zo goed aan dat de tumor na een jaar operabel was.’ Begin 2016 werd de tumor verwijderd, inclusief een stukje van de lever en de helft van zijn hoefijzernier. De laatste CT-scan eind 2017 gaf goed nieuws. Mike: ‘Ik ben nu bijna twee jaar schoon. Alles is weg. Afgezien van vermoeidheid gaat het prima met mij.’ Mike voedt zich nog steeds volgens de adviezen van de arts, en is ervan overtuigd dat het hem – in combinatie met de chemo – gered heeft.

‘De chemo vernietigde de kankercellen. Via voeding en suppletie gaf ik mijn lichaam de bouwstoffen die het nodig had onder deze zware omstandigheden. Ik ben lid geworden van MMV om anderen te helpen met mijn verhaal. Toen ik ten dode opgeschreven was, gaven de persoonlijke ervaringen van anderen mij hoop en motivatie. De belangrijkste boodschap die ik wil doorgeven is dat je zelf veel invloed kunt uitoefenen op je gezondheid.’

‘Wait and see?’

Inge Boersma (43) leeft al ruim elf jaar met een hersentumor. Maar ze straalt en ziet er fit uit. Voor de tumor werd ontdekt werkte ze als juf op school en volleybalde ze in de landelijke competitie. Nadat de verzekeringsarts haar nagenoeg volledig afkeurde, is Inge’s hoofdtaak het moederschap. Dochter Benthe is inmiddels 11 jaar.

Inge’s leven verandert als ze tien dagen na de bevalling van Benthe (eind 2006) tintelingen voelt in haar rechterhand, en niet op woorden kan komen. Aanvankelijk denken artsen aan een herseninfarct; pas na negen maanden volgt de diagnose: hersentumor. Een behandeling is niet mogelijk. Met een gezwel van drie bij vier bij vijf centimeter, de boodschap wait and see en een verwijzing naar een website, sturen artsen van het Amsterdams Medisch Centrum haar naar huis.

Via een kennis komt Inge in Hannover terecht bij het International Neuroscience Institute (INI). Een Duitse neurochirurg verwijdert de tumor, die tegen de hersenen aan groeit. De ingreep slaagt. Maar vierenhalf jaar later groeit de tumor weer. ‘Tachtig procent van de mensen met een hersentumor overlijdt binnen vijf jaar. Daar hoorde ik alvast niet bij’, zegt ze.

Een vriendin wijst haar op MMV. Via de vereniging komt Inge bij een NTTT-arts. Op zijn advies schrapt ze suiker en vlees, drinkt ze elke dag een glas bietensap, matigt ze met zuivel en eet ze net als Mike alleen nog voeding waar haar lichaam baat bij heeft. Eén lade van haar koelkast is standaard gevuld met citroenen. Iedere ochtend, middag en avond neemt ze er een. Ook drinkt ze zo vaak mogelijk vers groentesap uit de slowjuicer. Van de complementair arts krijgt ze ook een homeopathisch geneesmiddel tegen hersentumoren.

Handstand overslag

Dan gaat ze opnieuw voor een operatie. Ook deze slaagt, afgezien van enige kwaadaardige cellen waar de neurochirurg niet bij kan. Maar die zijn tot op de dag van vandaag rustig. Inge doet alles met haar lijf: handstand overslag, flik-flak op de trampoline, met haar dochter in de achtbaan. Ze beklaagt zich niet. ‘Ik heb een mooi leven. Ik hoop dat ik Benthe kan zien opgroeien. Daarnaast is het mijn doel om de krant te halen met het nieuws dat de tumor helemaal weg is. Maar’, lacht ze, ‘als de tumor zo blijft als nu, kan ik er ook wel honderd mee worden.’

‘Ik vind het jammer dat ik alles, waar ik wat aan had, zelf heb moeten uitzoeken. Je zou willen dat het ziekenhuis je die suggesties aanreikt. Daarom ben ik blij met MMV – waar kennis via de eigen media en bijeenkomsten gedeeld wordt.’

Moermantherapie nog te vaak laatste strohalm

Regulier opgeleide artsen en medisch specialisten hebben nauwelijks kennis over voeding; de studie tot basisarts besteedt alleen aandacht aan de ‘Schijf van Vijf’. Daarom is het Moermandieet, onderdeel van de Moermantherapie, nog te vaak een ‘laatste strohalm’. Soms met wonderlijke resultaten, maar bijna altijd met meer levenskwaliteit tot gevolg.

Intuïtie, medische ervaring en dieronderzoek met duiven leidden tot het dieet dat de Vlaardingse arts Cornelis Moerman ontwikkelde in de jaren dertig van de vorige eeuw. Het dieet bestond uit: verse groenten(sappen), volop fruit en vers geperste vruchtensappen, karnemelk, eidooiers, volkorenbrood, zilvervliesrijst. Bewerkt voedsel, vlees en suiker waren verboden.

MMV is de afkorting van ‘Moermanvereniging’. De vereniging is opgericht door een moeder, Gré Strating, die haar opgegeven 10-jarige zoon Theo had zien genezen van een hersentumor. Ze werkte nauw samen met de verpleegkundige Martje van Tyum die haar op het dieet had gewezen. De vereniging voorziet in de informatiebehoefte over de natuurlijke bestrijding van kanker en begeleidt mensen die voor deze complementaire aanpak kiezen. Veel mensen met de diagnose ‘kanker’ grepen het dieet aan als een laatste strohalm.

De aanvankelijk gestencilde nieuwsbrief van de vereniging groeide uit tot een journalistiek volwaardig verenigingsblad. In de eerste uitgaven werd informatie gegeven over kanker(behandelingen) en andere degeneratieve ziekten en wisselden leden ervaringen, informatie en recepten uit.

Het nieuws dat ‘uitbehandelde kankerpatiënten’ konden genezen met een op een dieet gebaseerde therapie, verspreidde zich in de vorige eeuw als een lopend vuurtje. Dokter Moerman overleed in 1988; zijn benadering ging niet verloren, maar werd voortgezet door artsen die hij zelf met de therapie vertrouwd had gemaakt, zoals Albert Ronhaar (De Krim) en Henk Schram (Berlicum). Deze artsen hebben weer anderen opgeleid, die zich verenigden onder de naam: Niet Toxische Tumor Therapie (NTTT). MMV werkt samen met de artsen van deze groep. De dieetadviezen zijn gericht op het verlagen van de toxische belasting en het optimaliseren van het immuunsysteem.

Supplementen en buddy’s

De therapie bestaat uit volwaardige voeding en voedingssupplementen. Supplementen zijn nodig, omdat groenten en fruit anno nu aanzienlijk minder vitamines, mineralen en sporenelementen bevatten dan vijf tot acht decennia geleden.1 Dat blijkt uit Amerikaans en Engels onderzoek en wordt bevestigd door het Louis Bolk Instituut.

MMV wil haar leden steunen tijdens het ziekteproces en, preventief, in het behoud van gezondheid. Leden van de vereniging zijn mensen met kanker en chronisch zieken, maar ook velen die preventief met hun gezondheid bezig zijn. Uitgangspunt is dat leefstijlaanpassingen, zoals een dieet, complementair (aanvullend) zijn op de reguliere therapie.

Naast informatie over voeding, folders en tien ledentijdschriften per jaar, zijn een aantal leden geschoold als buddy. Deze buddy’s zijn ervaringsdeskundig en kunnen ingezet worden om mee te gaan tijdens consulten, helpen met het dieet of voor sociale steun. MMV streeft naar ledengroei om het patiëntbelang beter te kunnen dienen. En ze zoekt naar wegen om de heilzame potentie van volwaardige, natuurlijke voeding en zinnige suppletie bij artsen en oncologen in de pen te krijgen.

MMV organiseert regelmatig regionale bijeenkomsten en tenminste één keer per jaar een landelijke ledendag. Daar komen gemiddeld zo’n 400 mensen op af. Naast voeding is er binnen de vereniging ook volop aandacht voor andere aspecten van gezondheid: beweging, ademhaling, bioritme, stress en de rol van de psyche.

Kijk voor meer informatie op
www.mmv.nl

Literatuur
1. Nutr Health. 2003;17(2):85-115

Herkenning en onderling begrip

Wie uitsluitend gezond wil eten, stuit in zijn omgeving regelmatig op onbegrip. Leden van MMV begrijpen elkaar. Het contact met gelijkgestemden motiveert om door te gaan op de ingeslagen weg.

Marga Hop (55), docent verpleegkunde op een mbo in Rotterdam, is lid sinds 2015. ‘Voeding had mijn belangstelling, omdat ik al jaren kampte met vermoeidheid en darmklachten. Na mijn werk viel ik thuis uitgeput op de bank. Toen de huisarts niets kon vinden, kwam ik via Google uit bij het Moermandieet. Geen hype, maar een voedingspatroon dat zich al vele decennia bewezen heeft en actueel wordt gehouden via een actieve vereniging. Dat sprak me aan. Sindsdien eet ik zo veel mogelijk verse, onbewerkte producten, vooral groenten en fruit, alles biologisch.’

Dit dieet vult ze aan met hoogwaardige supplementen. Marga is vitaal en voelt zich fitter dan de tien jaren daarvoor. ‘Mijn buurman zei: Ik word steeds ouder, maar jij ziet er juist steeds jonger uit. Hoe kan dat?’

Dat geldt ook voor Marga Westra, een politieagente uit Grouw, die sinds 2009 kampt met colitus ulcerosa, een chronisch ontstoken darm. Hoewel ze geen dikke darm meer heeft, zegt ze: ‘Op mijn 47e ben ik fitter dan ooit.’ Het gaat zo goed dat ze, mede dankzij een operatie, geen stoma meer nodig heeft. Een orthomoleculair arts gaf haar een uitgebreid voedingsadvies, inclusief supplementen. Een kennis opperde dat ze het Moermandieet eens zou kunnen proberen. ‘Ik ben kritisch wat eten aangaat en volg alleen regels die bewezen werken. Er wordt zoveel onzin verkocht, zonder enige onderbouwing. Nadat ik het dieet had uitgeprobeerd, was ik overtuigd en heb ik me als lid aangemeld. Sinds november 2016 ben ik zelfs ambassadeur van de vereniging, omdat ik meer voor de leden wil betekenen.’

Het contact met mensen die ook kiezen voor volwaardige voeding geeft steun. Ook in de gesprekken met de artsen die niet van de protocollen af mogen wijken. MMV-lid Imca Abma (52), een fysiotherapeut die zich specialiseerde in ademhalings- en ontspanningstherapie, weet daar alles van.
In 2014 stelde zij de operatieve verwijdering van een borsttumor uit om haar immuunsysteem met voeding, ademhaling en beweging in optimale conditie te brengen. Op de dag van de operatie bleek de tumor verdwenen. ‘Tegen lotgenoten wil ik zeggen: gebruik je gezonde verstand, verzamel zoveel mogelijk informatie, kijk en ervaar bewust wat er in je lijf gebeurt en stel vanuit alle informatie die je hebt, je eigen plan samen. Je hebt wél tijd om beslissingen te nemen. Kanker ontstaat niet in één dag. Alles wat je vanuit het reguliere circuit wordt aangeboden, gebeurt vanuit een protocol. Als een arts zich niet aan het protocol houdt, loopt hij het risico aangeklaagd te worden. Andersom geldt dat niet: als patiënt mag je steeds zelf je eigen keuze maken.’