De geschiedenis van de antibiotica zou zomaar het script kunnen vormen voor een spannende film.Lang geleden, in een land hier ver vandaan, ontdekte een kleine groep wetenschappers een remedie tegen antibioticaresistente micro-organismen ofwel supermicroben. Hun vondst werd echter genegeerd door gezondheidsautoriteiten en de farmaceutische industrie. Nu de supermicrobe zijn opmars maakt in Westerse ziekenhuizen en we voor een oplossing niet veel meer hoeven te verwachten van de geneesmiddelenfabrikanten, wordt die obscure ontdekking uit het verleden ineens weer heel interessant.Scène 1: Hoofdkantoor van het Engelse ministerie van volksgezondheid, Londen, maart 2013Dame Sally Davies, de nieuwe minister van volksgezondheid van Groot-Brittannië, legt het rapport zorgvuldig op de rand van haar bureau. Het bevat haar stellingname over de ‘staat van de natie’ met betrekking tot de gezondheid in Groot-Brittannië; haar eerste rapport, met als doel de laatste dagen der geneeskunde op de agenda te zetten. De supermicrobe is gearriveerd, een organisme dat resistent is tegen elk antibioticum, zo informeert ze artsen, ziekenhuizen en de algehele bevolking. Als we niet gauw een nieuw antibioticum vinden, wordt de moderne geneeskunde weer net zo machteloos tegenover levensbedreigende ziekteverwekkers als zeventig jaar geleden. Het zou een ramp betekenen van dezelfde orde als die van de opwarming van