‘Onomkeerbare’ aandoeningen kunnen worden gekeerd als je er genoeg moeite voor doet, zegt Sarah Myhill. De eerste keer dat Thelma me opzocht, was in 1977. Ze had al sinds haar derde last van astma. Die was zo ernstig dat ze de meeste tijd zelfs niet naar school kon, totdat ze, toen ze 13 jaar was, steroïden kreeg voorgeschreven. In die tijd hielpen de genees-middelen goed. Het bleef redelijk goed met haar gaan tot in 1987. Ze was toen 33 jaar en haar gezondheid begon weer achteruit te gaan. Thelma is altijd hard voor zichzelf. Dus bleef ze maar doorwerken, totdat ze bloed begon op te hoesten en instortte. Ze werd in het ziekenhuis opgenomen, waar vermoedelijke tuberculose werd vastgesteld. Onderzoeken brachten aan het licht dat ze een ingeklapte long en een abces in haar long had. Ze herstelde, maar haar longinfectie werd chronisch en er werd een bronchiëctasie vastgesteld: een chronische verwijding van de luchtwegen, waardoor zich slijm kan ophopen. Thelma zou haar hele leven inhalatoren moeten gebruiken. Toch leed ze elke winter aan infecties, die steeds erger werden en waarvoor ze antibiotica en steroïden nodig had. Toen ze uiteindelijk bij mij kwam, was ze ook doof aan één oor