Dokters worden niet opgeleid om zich af te vragen ‘waarom’? Als dat wel het geval was, zou de geneeskunde inmiddels dichter bij de oplossing voor vele chronische ziekten zijn.Filosofie is de kunst van het stellen van moeilijke vragen. Het is de drijvende motor achter de meeste wetenschappen. Natuurkundigen, sterrenkundigen en biologen, bijvoorbeeld, worden gedreven door de zoektocht naar een beter inzicht in de complexiteit van het leven en hoe het ooit begon.De geneeskunde stelt deze fundamentele vragen daarentegen niet. Het is aan de patiënt om de filosoof te zijn in de relatie met zijn arts. Als de patiënt hoort dat hij een levensbedreigende ziekte heeft, is zijn eerste en meest voor de hand liggende vraag: waarom heb ik die ziekte, waar komt die vandaan?Artsen zijn niet geïnteresseerd in het hoe en waarom. Zij zijn getraind in het onderzoeken van symptomen en zo snel mogelijk stellen van een diagnose, zodat de behandeling kan beginnen. De consequentie is dat de geneeskunde altijd een oppervlakkige wetenschap blijft, als het al een wetenschap is. Zij behandelt symptomen – maakt het leven draaglijk en zo prettig mogelijk voor de patiënt – maar geneest zelden. Alleen als de geneeskunde verder dan de directe symptomen kijkt, komt