Versla uw verslavingen

Celeste McGovern onderzocht de neurowetenschap van verslavend gedrag. Lees hoe u de hersenpatronen kunt doorbreken die worden veroorzaakt door verslavende middelen, van alcohol en pijnstillers tot suiker en smartphones.

Cathryn Kemp kreeg op haar 33e van de ene op de andere dag chronische pancreatitis (alvleesklierontsteking). Ze herinnert zich dat het voelde ‘alsof er een miljoen hongerige maden aan mijn ingewanden knaagden’. Ze had tot dan toe een succesvolle carrière als bekroond reisboekenauteur. Vervolgens maakte ze gedurende vier jaar periodes door waarin de ziekte verergerde en ze ondraaglijke pijn leed. Bij elke nieuwe aanval volgde een langdurige ziekenhuisopname met morfine-infusen, en Kemp zag zich genoodzaakt om tussendoor bij haar ouders in te trekken.

Een specialist in Londen stelde uiteindelijk een pancreasdisfunctie vast, en ze werd geopereerd om haar toestand te verbeteren.
Maar inmiddels had ze een ander probleem, dat net zo erg was: ze raakte verslaafd aan pijnstillers.

Kemp kreeg een recept voor fentanyl, een middel dat ongeveer 80 keer zo sterk is als morfine. Ze mocht maximaal acht tabletten per dag gebruiken bij doorbraakpijn (een plotselinge, hevige of toenemende pijn). Toen ze dat een paar maanden gebruikt had en haar relatie op een hartverscheurende manier ten einde kwam, ging ze er meer van nemen.

Dat was een rampzalige beslissing. Ze had steeds grotere hoeveelheden van het medicijn nodig om hetzelfde aangename, verdovende effect te bereiken, totdat ze een in potentie fatale dosis nam van bijna 60 fentanyltabletten per dag.

‘Ik dacht altijd dat een drugsverslaafde iemand was die aan de rand van de maatschappij leefde. Iemand met een verwilderde blik in de ogen en een kaalgeschoren kop, die in een vervuild kraakpand woonde. Tot ik er zelf een werd,’ schrijft de tengere blondine, inmiddels getrouwd en moeder, in het boek over haar drugsverslaving, Coming clean: diary of a painkiller addict (Piatkus, 2017).

Het verhaal van Kemp laat zien hoe kwetsbaar gewone mensen zijn als hun hersenen in beslag genomen worden door een verslaving. Een duidelijk voorbeeld daarvan is Amerika’s gigantische en groeiende opiaatverslavingscrisis. Die is erger dan in andere westerse landen en is heel snel uit de hand gelopen. Het aantal drugsoverdoses is in de VS in slechts zeven jaar tijd (tussen 2009 en 2016) vervijfvoudigd. De belangrijkste doodsoorzaak door ongevallen is er inmiddels drugsoverdosis, in 2016 al verantwoordelijk voor 63.600 slachtoffers… en dat aantal stijgt.

Een groot aantal van deze tragedies ontstaat door het wijdverbreide gebruik van pijnstillers op recept, die worden voorgeschreven voor zaken als rugpijn of na operaties bij kinderen.1 Amerikaanse artsen schrijven jaarlijks maar liefst 259 miljoen recepten uit voor verslavende opioïde pijnstillers: bijna een recept per inwoner. De Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention (vergelijkbaar met ons RIVM) schatten dat er meer dan 2 miljoen mensen verslaafd zijn aan pijnstillers op recept en aan straatdrugs.2

De opiaatcrisis is slechts één onderdeel van het veelkoppige probleem van verslaving dat de maatschappij op een ongekend niveau bedreigt. Als u niet zelf verslaafd bent, dan kent u op z’n minst iemand anders die dat is. Naar verwachting zal het aantal Amerikaanse vol-wassenen van 50 jaar of ouder met een drugsverslaving in 2020 twee keer zo hoog zijn als in de periode 2002-2006.6

De laatste cijfers van de Wereldgezondheids-organisatie over de eeuwenoude plaag van alcoholverslaving zijn zoals altijd ook somber: alcoholmisbruik grijpt overal ter wereld om zich heen en maakt jaarlijks 3,3 miljoen slachtoffers.4 Als de drugs en alcohol ons niet te pakken krijgen, zijn er wel andere verslavingen die we moeten zien te vermijden, zoals gokken, shoppen, eten, internet, suiker en smartphones.

Niet zo zoet

Momenteel debatteren wetenschappers heftig over de vraag of suiker in de medische zin van het woord ‘verslavend’ is. Onlangs publiceerden DiNicolantonio en O’Keefe, onderzoekers van het Saint Luke Hartinstituut in Kansas, samen met Wilson, arts bij de non-profitorganisatie Lahey Health, een artikel waarin ze concluderen dat suiker wel degelijk verslavend is: ‘Uit studies blijkt dat er zowel bij dieren als bij mensen aanzienlijke gelijkenis en overlap is tussen reactie op drugs en op suiker, zowel vanuit het oogpunt van de neurochemie (chemische processen) in de hersenen als vanuit het gedrag.’5

De onderzoekers voerden studies aan waaruit blijkt dat knaagdieren liever zoet water krijgen dan een injectie met cocaïne. Een studie van de Universiteit van Guelph in Canada ontdekte bijvoorbeeld dat ratten dezelfde reactie vertoonden bij Oreo-koekjes als bij cocaïne, toen beide in een experiment als beloning werden gebruikt.6

Suiker zorgt in de hersenen voor de afgifte van stoffen die maken dat we ons goed voelen: de neurotransmitters dopamine, serotonine en endorfine. Dat zijn natuurlijke opiaten die fungeren als het beloningssysteem in de hersenen.

Het eten van veel zoete voedingsmiddelen met een hoge glykemische index kan op den duur de chemie van uw hersenen veranderen en het aantal dopaminereceptoren verlagen, waardoor u steeds meer suiker nodig hebt om hetzelfde effect te bereiken. Hoe meer we ervan gebruiken, hoe groter het ‘shot’ dat we nodig hebben om dezelfde dopaminestijging te krijgen.

Net als bij andere verslavingen kunnen ons lichaam en onze hersenen zo geprogrammeerd worden dat ze suiker gebruiken om angst, depressie en andere stemmingswisselingen tijdelijk te dempen.

Overmatige suikerconsumptie verlaagt de dopaminereceptoren in de hersenen en veroorzaakt andere neurobiologische veranderingen die lijken op de veranderingen veroorzaakt door verslavende drugs, wat erop wijst dat ze het beloningssysteem van de hersenen te sterk activeren.7 De conclusie van de onderzoekers luidt dan ook: suikergebruik vertoont veel van de bekende aspecten van verslaving – bingen, hunkering, gewenning en verslaving – en laat ook onthoudingsverschijnselen zien.

‘Suiker is tegenwoordig verfijnd tot een vorm die lijkt op die van verdovende middelen,’ merken ze op: zuiver witte kristallen zoals cocaïne of opium. Andere onderzoekers denken dat suiker, hoewel verslavend, niet in staat is om de chemische processen in onze hersenen in hun greep te krijgen zoals drugs dat doen. Psychiaters van de Universiteit van Cambridge verwerpen de stelling dat suiker in de formele betekenis van het woord, die zij in hun literatuurstudie hanteren, verslavend is.8

Misschien is suiker niet zo krachtig als heroïne, maar er is sterk bewijs voor de opvatting dat de toegenomen drang om zoetigheid te eten ernstige gevolgen heeft voor onze gezondheid. De suikerconsumptie is enorm gestegen: twee eeuwen geleden was dat nog geen kilo per persoon per jaar, in deze tijd maar liefst 68 tot 77 kilo.9

Het merendeel van de wereldbevolking woont in landen waar meer mensen doodgaan aan obesitas dan aan ondervoeding, en de Wereldgezondheidsorganisatie wijt dit feit deels aan de enorme suikerconsumptie, die samenhangt met obesitas, diabetes type 2 en hart- en vaatziekten.

Niet zo slim

U hoeft maar een café binnen te stappen om te zien dat mensen niet zonder hun smartphone kunnen. Het checken van social media, e-mail en Whatsapp is zeer verslavend, omdat, net als bij een loterij of gokautomaat, je nooit weet wanneer je een beloning krijgt.

Uit een enquête in 2016 bleek dat de helft van de ondervraagde tieners het gevoel heeft verslaafd te zijn aan hun smartphone. Hun ouders hebben nog vaker (59 procent) het gevoel dat hun tieners aan hun mobiel verslaafd zijn, en meer dan een kwart (27 procent) van hen vindt zichzelf verslaafd.10

In een enquête van Vodafone onder 2000 Britse volwassenen zei een derde dat hij zijn smartphone zou checken tijdens de seks. Meer dan de helft (51 procent) zei dat hij hem zou gebruiken tijdens een bruiloft, en 54 procent zei dat hij er geen problemen mee heeft om zijn mobiel te checken tijdens een etentje. Ongeveer 57 procent zei dat hij de telefoon zou opnemen als hij op het toilet zat.11

Uit een recente studie door de bedrijven Accel en Qualtrics blijkt dat millennials hun smartphone gemiddeld 150 keer per dag checken. 97 procent slaapt met zijn telefoon naast zijn bed en de helft checkt zijn telefoon midden in de nacht.12

Selfitis

Sommigen van ons kennen geen grenzen in het maken van selfies. Junaid Ahmed (22), die 50.000 volgers heeft op Instagram, bekent dat hij dagelijks ongeveer 200 kiekjes van zichzelf maakt en er een plezierig gevoel van krijgt als er likes binnenkomen. ‘Als ik een foto post, krijg ik in de eerste minuten zo’n 100 likes en dat vind ik heerlijk, mijn telefoon wordt helemaal gek, het is gewoon geweldig,’ zei hij onlangs tegen de BBC.13
In 2014 haalden wetenschappers een grap uit en bedachten de term ‘selfitis’: ze beschrijven een nieuwe psychische ziekte waarbij mensen geobsedeerd zijn door het maken van selfies. Maar in december 2017 meldden onderzoekers van de Nottingham Trent Universiteit en de Thiagarajar School voor Management in India dat het verschijnsel werkelijk bestaat, waarna ze een ‘selfitis-gedragsschaal’ ontwikkelden om de ernst te meten.14

Deze digitale obsessie van jongeren blijkt geen gunstige invloed te hebben op hun prestaties. In een andere studie uit 2017 publiceerden onderzoekers hun bevindingen uit twee experimenten waarin ze keken naar ‘braindrain’ door smartphonegebruik. Ze ontdekten dat alleen al de aanwezigheid van een smartphone op tafel tijdens een test iemands cognitieve scores verlaagt.15

‘Je bewustzijn denkt niet na over je smartphone, maar die handeling – namelijk dat je ergens niet aan mag denken – gebruikt een deel van je beperkte cognitieve middelen,’ zegt hoofdonderzoeker Adrian Ward van de Universiteit van Texas. ‘Dat is een braindrain.’

Hongerige geesten

De Canadese arts en verslavingsspecialist Gabor Maté geeft een veelomvattende definitie van verslaving: elk gedrag of elke stof die op korte termijn verlichting of plezier geeft maar op lange termijn schade veroorzaakt, en waar je naar verlangt maar waar je niet mee kunt stoppen zonder je slechter te gaan voelen. Deze definitie dekt veel obsessief gedrag dat we in de hedendaagse cultuur zien: van elf keer per uur je e-mail checken16 of 27 km per dag op een loopband rennen17 tot pathologisch gokken.18

In zijn TED-talk over verslaving bekent Maté dat hij het onderwerp persoonlijk kent: hij was vroeger verslaafd aan het kopen van cd’s met klassieke muziek. Hij heeft daaraan weleens 8000 dollar in één week uitgegeven. ‘Ik heb zelfs een keer een vrouw tijdens haar bevalling in het ziekenhuis achtergelaten om een cd te kopen,’ vertelt hij. En toen hij in de muziekwinkel stond, ging hij daar zo in op dat hij vergat op tijd terug te keren naar het ziekenhuis. ‘Ik heb de geboorte van die baby gemist.’ Zoals de meeste verslaafden loog Maté tegen zijn vrouw en zichzelf over zijn obsessie, die steeds meer beslag legde op zijn leven.

Maté verwijst naar het boeddhistische begrip van ‘hongerige geesten’: wezens met grote lege buiken, met een broodmagere nek en een heel klein mondje waardoor ze nooit genoeg binnenkrijgen. Ze kunnen hun innerlijke leegte nooit vullen. Verslaving blijkt vaak samen te hangen met een jeugdtrauma, zoals misbruik of verlating, zegt hij in zijn boek In the realm of hungry ghosts (Knopf, 2008). ‘In deze maatschappij zijn we allemaal hongerige geesten… Verslaving is altijd een poging de leegte van buitenaf te vullen.’

Rattenpark of duivelse drugs

Maté en anderen halen een onderzoek uit de jaren 70 aan van Bruce Alexander en zijn collega’s van de Canadese Simon Fraser Universiteit. Die bouwden een kooi die bekend is geworden als het Rattenpark: een rattenkooi die 200 keer zo groot was als een standaard laboratoriumkooi. In het Rattenpark zaten 16 tot 20 ratten, mannetjes en vrouwtjes door elkaar, die voldoende voedsel en speelgoed (bal en rad) hadden en konden kiezen tussen water met morfine of gewoon water.

De onderzoekers ontdekten dat de knaagdieren in het Rattenpark veel minder vaak het drugswater namen dan de dieren die in hun eentje in een kooi zaten. Ze concludeerden daaruit dat drugsverslaving eerder te maken had met een gebrek aan prikkels dan met de ‘chemische weerhaken van een duivelse drug’ of met dat iemand ‘verslaafd geboren wordt’, met de genen van een drugsgebruiker.

Ontsteking

Toch hebben sommige stoffen een duidelijk verslavend effect (chemische weerhaken), de ene meer dan de andere. Recent onderzoek laat zien dat er bij verslaving meer aan de hand is dan sociale problemen of een verslavende stof. In 2011 schreven Lir-Wan Fan en haar collega’s van de Universiteit van Mississippi dat ratten, met name mannetjes, die vroeg in hun leven een ontsteking in de hersenen krijgen – veroorzaakt door een infectie of trauma – als ze volwassen zijn meer kans hebben verslaafd te raken aan drugs.

‘Onze bevindingen wijzen erop dat hersenontsteking op jonge leeftijd langdurige schade aan het beloningssysteem in de hersenen geeft,’ zegt Fan. ‘Maar die schade wordt pas zichtbaar als de rat later aan een verslavend middel wordt blootgesteld, zoals methamfetamine.’19

Een dergelijke immunologische vatbaarheid blijkt veel vaker de onderliggende oorzaak van verslaving, waarbij we ook OCD (obsessief-compulsieve stoornis) meetellen, omdat die overeenkomsten met een drugs- of alcoholverslaving vertoont. Een studie uit 2017 vergeleek de hersenscans van OCD-patiënten met die van gezonde mensen, en ontdekte ‘het sterkste bewijs tot nu toe voor ontstekingen in de hersenen bij OCD’.20

Zoek een alternatief

Hoe somber al deze onderzoeken naar verslaving ook mogen klinken, het Rattenpark laat nieuwe manieren zien om met verslaving te breken, zowel met drugsmisbruik als met dwangmatig handelen (OCD). Als ratten niet voor de drugs kiezen en mensen niet voortdurend op hun smartphone kijken, kan dat zijn omdat ze betere dingen te doen hebben.

Margot Talbot beschrijft in haar boek All that glitters: a climber’s journey through addiction and depression (Conexion Books, 2016) hoe ze erin slaagde zichzelf te bevrijden uit jarenlange drugsverslaving en criminaliteit, omdat ze een vervangende uitdaging vond in het beklimmen van ijswatervallen. Het gebeurt vaker dat verslaafden de ene verslaving vervangen door de andere: ze hoeven alleen maar hun aanleg om verslaafd te worden, te gebruiken voor iets wat voldoening geeft.

Er zijn ook verhalen van mensen die ‘God vinden’, en die ervaring is indrukwekkend genoeg om hun identiteit als verslaafde te vervangen door een nieuwe, spirituele identiteit.

Het lukte Cathryn Kemp, de vrouw die verslaafd was aan fentanyltabletten, om van haar hoge dosering fentanyl af te komen toen ze de liefde van haar leven vond. Ze had ook een ontwenningskliniek nodig, maar er kwam daarna iets in haar leven dat waardevoller was dan fentanyl.

Je kunt niet wachten tot de liefde komt, maar je kunt wel besluiten welke dingen je in je leven wilt: carrièreplannen, trouwen, kinderen, geluk, avontuur, wat dan ook… en dan afwegen in hoeverre je verslaving je helpt die doelen te bereiken. Kun je de tijd die je anders op sociale media doorbrengt gebruiken om te bereiken wat je wilt?

‘Er gebeuren dagelijks wonderen bij een verslaafde die herstellende is,’ schreef Kemp vijf jaar nadat ze was afgekickt. ‘Het is bijzonder wat er gebeurt als je stopt met drugs of alcohol, met bepaalde dingen eten, met relaties of gokken, en het echte leven een kans krijgt zich te ontplooien.’

Literatuur
1. Pediatrics, 2018; 141: pii: e20172439
2. Addiction, 2010; 105: 1776–82
3. Addiction, 2009; 104: 88–96
4. WHO Global Status Report on Alcohol and Health, 2014
5. Br J Sports Med. 2017 Aug 23. pii: bjsports-2017-097971
6. Addict Biol, 2013; 18: 763–73
7. Neurosci Biobehav Rev, 2008; 32: 20–39
8. Eur J Nutr, 2016; 55(Suppl 2): 55–69
9. New Hampshire Department of Health & Human Services
10. Common Sense Media, 3 May 2016
11. Vodafone Mobile Manners Survey, 2012
12. Accel+Qualtrics, The Millennial Study
13. BBC, Newsbeat 27 February 2018
14. Int J Ment Health Addiction, 2017. doi: 10.1007/s11469-017-9844-x
15. J Assoc Consumer Res, 2017; 2: 140–54
16. Proceedings of the 18th ACM Conference on Computer Supported Cooperative Work & Social Computing, doi: 10.1145/2675133.2675221
17. Psychol Res Behav Manag, 2017; 10: 85–95
18. Indian J Psychol Med, 2012; 34: 5–11
19. Brain Behav Immun, 2011; 25: 286–97
20. JAMA Psychiatry, 2017; 74: 833–40

Verslaafd aan je smartphone

Uit recente enquêtes bij zowel volwassenen als tieners blijkt dat velen van ons verslaafd zijn aan onze mobiele telefoon.
• 59% van de ouders heeft het gevoel dat hun kind aan zijn telefoon verslaafd is
• 50% van de tieners heeft het gevoel dat hij aan zijn telefoon verslaafd is
• 27% van de ouders heeft het gevoel dat hij zelf aan zijn telefoon verslaafd is
• 33% van de volwassenen zou op zijn telefoon kijken tijdens de seks
• 51% van de volwassenen zou zijn telefoon beantwoorden tijdens een bruiloft
• 54% van de volwassenen zou op zijn telefoon kijken tijdens een etentje
• 57% van de volwassenen zou zijn telefoon beantwoorden terwijl hij op het toilet zit

Geef uw hersenen weer de regie

Ons vermogen om inefficiënt gedrag te beteugelen vormt de kern van wat psychologen ‘executieve functies’ noemen: een overkoepelende term voor een verzameling cognitieve processen die zich in de frontaalkwab van de hersenen afspelen. De frontaalkwab regelt functies als zelfbewustzijn, organiseren, plannen, werkgeheugen, impulsbeheersing en strategisch denken. Uit onderzoek blijkt dat drugsgebruikers een zwakte of beschadiging hebben in de zenuwnetwerken die de impulsbeheersing, een van de executieve functies, regelen.

Gelukkig is het mogelijk om een verzwakte frontaalkwab door ‘oefening’ sterker te maken. Dat hebben Katrijn Houben en haar collega’s van de Universiteit van Maastricht in een recente studie aangetoond.

Ze verdeelden mensen die meer dan 30 alcoholconsumpties per week nuttigden in twee groepen: de ene groep volgde een maand lang online trainingssessies om delen van het executieve netwerk te activeren; de andere groep kreeg nepoefeningen voorgeschoteld.

Het trainingsprogramma bestond uit een reeks verbale en ruimtelijke taken, bedoeld om het werkgeheugen te verbeteren, zoals het in omgekeerde volgorde opnoemen van getallen nadat die een voor een op een computerscherm voorbij zijn gekomen. Het wekt geen verbazing dat de deelnemers in de behandelgroep er beter in werden naarmate ze deze taken oefenden.

Maar wat wel enige verbazing wekte, was dat de mensen in de behandelgroep aan het eind van de maand minder waren gaan drinken: ongeveer 10 glazen minder per week. Die daling was het sterkst bij degenen die aanvankelijk het meest dronken.

De placebogroep daarentegen, van wie de deelnemers doelloze taken uitvoerden, liet geen vermindering in het drankgebruik zien. Beide verbeteringen van de behandelgroep – in het werkgeheugen en de alcoholconsumptie – waren een maand na afloop van het onderzoek nog steeds aanwezig.1

Een manier om uw executieve functies te verbeteren, is door aerobe lichaamsbeweging (duurtraining). Volgens een literatuurstudie uit 2013 is er ‘veel bewijs dat regelmatige aerobe beweging een eenvoudige manier is voor gezonde mensen om allerlei executieve functies te optimaliseren’.
Een studie die in het literatuuronderzoek wordt aangehaald, toonde aan dat bij oudere volwassenen die een halfjaar lang drie keer per week deelnamen aan een uur aerobe training een ‘significante stijging van de hoeveelheid grijze en witte stof’ was te zien op hersenscans in hersengebieden die samenhangen met executieve functies. Bij degenen die ‘lenigheidsoefeningen’ deden was geen stijging te zien.2

Literatuur
1. Psychol Sci, 2011; 22: 968–75
2. Psychon Bull Rev, 2013; 20: 73–86

Slimmer met uw smartphone

Om uw smartphonegebruik te beteugelen zijn er apps zoals Forest, waarbij u een bos laat groeien als u uw smartphone af en toe met rust laat. Maar u kunt nog meer doen:
Gebruik zwart-wit. Tristen Harris, vroeger ontwerpethicus bij Google, richtte Time Well Spent op: een beweging die onderzoekt hoe mensen hun tijd beter kunnen besteden en hoe we ons kunnen beschermen tegen voortdurende afleiding. Harris geeft het advies om uw smartphone op grijstinten te zetten, zodat hij minder uitnodigend is dan met felle kleuren.
Zet het trillen uit. Uit een studie bleek dat 89 procent van de ondervraagde studenten van de Universiteit van Indiana een ‘fantoomvibratiesyndroom’ had meegemaakt: denken dat je een bericht binnenkrijgt op je telefoon terwijl dat niet zo is.1 Dat kan bijdragen aan de ‘braindrain’ door smartphonegebruik, omdat het uw aandacht afleidt. U hoeft niet bij elke like op iets wat u gepost hebt een bericht te krijgen. De meeste berichten kunnen best even wachten.
Maak meer regels. U hebt ongetwijfeld al een paar regels over waar en wanneer uw smartphone uitstaat, bijvoorbeeld tijdens een uitvaart of trouwdienst, of in de bioscoop. Denk ook eens aan persoonlijke ontmoetingen en breid uw regels uit. Als u bijvoorbeeld met uw vrienden uit eten gaat of met uw kinderen naar het park, laat uw smartphone dan thuis of zet hem uit. Zorg ervoor dat er tijdens het eten geen telefoons worden gebruikt en zet hem ‘s nachts uit… en leg hem uit
het zicht.

Literatuur
1. Comput Human Behav, 2012; 28: 1490-96

Supplementen tegen verslaving

Er zijn veel behandelingen tegen verslaving, van mindfulness en meditatie tot hypnotherapie, maar het kan ook helpen om uw lichaam ondersteunende voedingsstoffen te geven.

Theanine, een aminozuur dat in thee voorkomt, verhoogt de productie van zowel GABA als dopamine (twee boodschapperstoffen), ontspant de geest zonder dat u suf wordt en stimuleert de alfagolven in de hersenen, die de creativiteit verhogen en stress verminderen.1 Theanine kan de afhankelijkheid van nicotine verlagen doordat het de door dopamine gemaakte zenuwbanen voor beloning onderdrukt2 en de ontwenningsverschijnselen van opiaten vermindert.3

Voorgestelde dosering: theanine zit in groene en zwarte thee. Gebruik van supplementen:
200 mg/dag.

Magnesium kan de afhankelijkheid van opiaten, nicotine, cocaïne, amfetamine en alcohol verminderen, ontwenningsverschijnselen van deze stoffen afzwakken en de kans op een terugval verminderen, vooral bij cocaïne- en amfetaminegebruikers.4 Een magnesiumtekort bevordert de ontwikkeling van een tabaksverslaving: rokers die magnesiumsupplementen gebruiken gaan minder roken, aangezien magnesium het beloningssysteem stimuleert, zodat de behoefte aan stimulans door nicotine of andere verslavende middelen minder wordt.5

Alcoholisten hebben meestal een magnesiumtekort. Magnesiumsupplementen kunnen de ontwenningsverschijnselen van alcohol, zoals rusteloosheid, en ook andere complicaties verminderen.6

Hoe neemt u magnesium? Magnesiumrijke voedingsmiddelen zijn o.a. donkergroene bladgroenten zoals spinazie en snijbiet, pompoenzaden, amandelen, avocado, pure chocolade en bananen. Of neem een bad met Epsomzout.

Voorgestelde dosering: neurochirurg Russell Blaylock adviseert 1000 mg/dag van magnesiumcitraat, -malaat of een combinatie.

Lithium. Dit natuurlijk voorkomende zilverwitte metaal wordt door reguliere artsen in hoge doseringen gebruikt voor de behandeling van bipolaire stoornis. Niet altijd met succes. Veel alternatieve artsen geven de voorkeur aan een lagere dosering van lithiumorotaat, die beter wordt opgenomen, om psychische ziekten te behandelen, de stemming te verbeteren en stress te verminderen. Deze effecten zijn goed onderzocht. Bovendien wijst een aantal studies erop dat het ook alcoholverslaving vermindert.7

Voorgestelde dosering: de natuurgeneeskundige arts Jonathan Wright adviseert afkickende alcoholisten om drie keer per dag 5 mg lithiumorotaat te proberen. Andere alcoholisten kunnen beter driemaal daags 10 mg nemen. ‘De meeste van deze patiënten ervaren na ongeveer zes weken lithium een verbetering van hun stemming en een verminderde behoefte aan alcohol,’ zegt hij.

N-acetylcysteïne (NAC). Deze voorloperstof van het essentiële aminozuur cysteïne kan door de bloed-hersenbarrière heen en de cysteïnewaarden in het bloed en de hersenen verhogen. Het is ook een voorloperstof van glutathion, een krachtig antioxidant en ontstekingsremmend middel, en uit onderzoek blijkt dat het mogelijk helpt bij de behandeling van verslaving, bipolaire stoornis, schizofrenie en obsessief-compulsief gedrag zoals nagelbijten en huid pulken.8

Voorgestelde dosering: uit een studie met 27 gokverslaafden bleek dat degenen die gemiddeld 1470 mg NAC per dag gebruikten, na zes weken al 60 procent lager scoorden bij een psychologische test om hun mate van gokverslaving te meten. De onderzoekers concludeerden daarom dat NAC ‘de belangrijkste symptomen van beloning zoekend, verslavend gedrag kan tegengaan’.9

Literatuur
2. Asia Pac J Clin Nutr, 2008; 17 Suppl 1: 167–8
3. Sci China Life Sci. 2012 Dec; 55(12):1064-74. doi: 10.1007/s11427-012-4401-0
4. Pharmacol Biochem Behav, 2012; 103: 245–52
5. Magnes Res, 2008; 21: 5–15
6. J Addict Res Ther, 2012; S2:005
7. Magnes Trace Elem, 1991-1992; 10: 263–8
8. Addiction, 1981; 76: 245–58
9. Psychiatr Clin N Am, 2013; 36: 25–36
10. Biol Psychiatry, 2007; 62: 652–7

Wilt u dit artikel lezen?

Als abonnee kunt u dit artikel gratis lezen door in te loggen op uw account. Nog geen abonnee? Sluit nu een abonnement af.

Andere artikelen van Celeste McGovern

Depressief door antidepressiva

Citrusschillen

Genetische manipulatie; Synthetisch voedsel weet wat je eet

Vruchtbaarheid verbeteren

Weer helder zien

Marktwerking en zorg?

Veel politici spreken zich uit over marktwerking in de zorg. Volgens sommigen helpt concurrentie om kosten te beteugelen. Volgens anderen leidt het juist tot meer kosten en minder kwaliteit. De uitspraken van voor- en tegenstanders zijn niet altijd onderbouwd. Ten...

Gastcolumn: Emoties kun je als voedsel verteren

Er is de afgelopen jaren een gestage toename te zien van het aantal mensen dat psychische aandoeningen ontwikkelt.1 Dat is zorgelijk, maar eigenlijk ook relatief eenvoudig te veranderen. De kern van het probleem is dat veel mensen hun emoties niet adequaat kunnen...

De borsten

Zacht, rond, fier, stevig, klein, hangend, veranderd of zelfs afwezig na een operatie… Borsten zijn er in vele prachtige soorten en maten. Ze bestaan uit vetweefsel, bindweefsel, ligamenten én borstklieren; elke borst is gevuld met zo’n vijftien tot twintig lobben die...

Holistische hulp bij een kinderwens

Zwanger worden, het lijkt zo vanzelfsprekend. Toch heeft 1 op de 5 stellen vruchtbaarheidsproblemen - en dat worden er steeds meer. In haar praktijk begeleidt Ingrid Schoonveld vrouwen met een onvervulde kinderwens. Schoonveld werkte al jaren in de communicatiesector...

Beter naar je gevoel (leren) luisteren deel 2

In het eerste deel van dit tweeluik las je waarom het een uitdaging kan zijn om naar je gevoel te luisteren. In dit tweede deel gaan we in op het maken van gezonde voedingskeuzen, door een situatie te creëren waarin je op je gevoel kunt leren vertrouwen. Belangrijke...

Celeste McGovern avatar

Over de auteur

Celeste McGovern rapporteert al meer dan twee decennia over een breed scala aan kwesties op het gebied van wetenschap, geneeskunde, buitenlandse hulp en cultuur. Haar bekroonde onderzoeksjournalistiek is gepubliceerd in de nieuwsmagazines The Report in Canada, Reader's Digest, The Calgary Herald, Citizen Magazine, The National Catholic Register, What Doctor's Don't Tell You en natuurlijk Medisch Dossier
Lees meer artikelen van Celeste McGovern