Terwijl geneeskundigen zich achter de oren krabben over de explosieve groei van het aantal gevallen van dementie en alzheimer, en over het onvermogen van de farmaceutische industrie om een werkzaam medicijn tegen de ziekte te vinden, hebben her en der enkele vooruitstrevende artsen onderzoek gedaan waaruit blijkt dat we het helemaal mis hebben als het gaat om de oorzaak en de mogelijke behandeling van alzheimer.
Tot op heden heeft het medicijnonderzoek zich vooral gericht op de kleverige bèta-amyloïdplaques en neurofibrillaire tangles die in de hersenen van alzheimerpatiënten zijn aangetroffen, en die op dit moment worden beschouwd als kenmerkend voor alzheimer.
Maar Dale Bredesen, die bij de Universiteit van Californië in Los Angeles bekendstaat om zijn onderzoek naar neurodegeneratie, besloot wat nauwkeuriger te kijken: op het moleculaire niveau van de cellen.
Wat hij ontdekte was niets minder dan een openbaring. Bredesen kwam erachter dat een bepaald eiwit in de hersenen in feite een ‘aan-uitknop’ heeft, waarmee het ofwel een signaal afgeeft om de zenuwcellen en hun verbindingen te voeden, ofwel deze cellen een ‘zelfdodingspil’ stuurt in de vorm van een speciale boodschap die hen ertoe aanzet dood te gaan.
Bredesen ontdekte ook dat die zelfdodingspil niet onvermijdelijk tot de celdood leidt. Het lichaam is gewoon zuinig op zijn voorraden, als de hersenen overbelast raken en het lichaam onbelangrijke zenuwverbindingen moet ‘terugsnoeien’.
Zoals u kunt lezen in ons coverartikel van deze maand (pagina 24) ontdekte Bredesen veel factoren – zoals bepaalde medicijnen en ziekten – die de zelfdodingsknop aanzetten, en veel andere factoren – zoals vitamine D – die de knop bij alzheimerpatiënten weer uitzetten, behalve bij mensen in een vergevorderd stadium van de ziekte.
Gek genoeg is plantaardige olie als het om uw hersenen gaat, volgens Joseph Mercola een van de ergste zelfmoordpillen van allemaal (pagina 36).
Mercola en zijn collega James DiNicolantonio waarschuwen dat die plantaardige oliën van granen, bonen en zaden, zoals sojabonen of zonnebloem- of saffloerpitten, helemaal niet zo plant-áárdig zijn. Om olie uit deze lastige zaden te halen, moeten fabrikanten er gigantische hoeveelheden schadelijke druk en warmte op loslaten, en vervolgens nog meer warmte om ze te bleken, deodoriseren (de onaangename geur weg te halen) en klaren, voordat ze de olie bottelen. Vervolgens loopt de olie nog meer schade op als ze maandenlang op de plank staat, meestal in doorzichtig glas of een plastic fles, waarin ze voortdurend wordt blootgesteld aan licht. En tot slot ondergaan plantaardige oliën dat allemaal opnieuw als ermee gekookt wordt.
Al die hitte en dat licht heeft een verwoestende uitwerking op deze verfijnde en relatief instabiele oliën. Het veroorzaakt een chemische verandering, namelijk oxidatie, die in het hele lichaam, maar vooral in de hersenen een domino-achtige reeks schadelijke effecten teweegbrengt.
Toch vormen plantaardige oliën met hun beschadigde omega 6-vetzuren een hoofdbestanddeel van alle bewerkte voedingsmiddelen, en ook van voedsel in de meeste restaurants en keukens thuis. Mercola en DiNicolantonio zeggen dat het gebruik van sojaolie alleen al in de jaren 90 van de vorige eeuw met 1000 procent is gestegen.
Geen wonder dat we dertig keer zoveel omega 6-vetzuren binnenkrijgen als omega 3-vetzuren, die zo gezond zijn voor onze hersenen.
Het probleem van deze wanverhouding is dat omega 6 ontsteking veroorzaakt, terwijl omega 3 die juist bestrijdt. Met een huis dat in brand staat omdat het tot de rand toe gevuld is met beschadigde plantaardige oliën, zouden we truckladingen visolie nodig hebben om de brand te blussen.
Een ander stukje van de puzzel is dat dementie en alzheimer het gevolg zijn van een ‘hongerend brein’, dat minder glucose opneemt als gevolg van een verstoorde insulinegevoeligheid. Vandaar dat alzheimer wel ‘diabetes type 3’ wordt genoemd.
Het goede nieuws is dat zowel Mercola als Bredesen manieren hebben ontdekt om hersenen die het ‘zelfmoordsignaal’ hebben gekregen, te repareren. In ons hoofdartikel vindt u een gedetailleerde beschrijving van Bredesens ReCODE-protocol: een van de eerste allesomvattende programma’s tegen alzheimer, dat bij 100 patiënten in ziekenhuizen in de VS en Australië aantoonbaar heeft geholpen tegen alzheimer in een vroeg stadium, zowel in cognitieve testen als op beelden van de hersenen. Bredesen zegt dat hij bij zeker 1000 patiënten met alzheimer goede resultaten heeft bereikt. Alleen bij patiënten in een gevorderd stadium van de ziekte ziet hij geen verbetering.
Mercola’s programma lijkt deels op dat van Bredesen, maar is erop gericht plantaardige oliën koste wat het kost te vermijden, en veel meer omega 3-vetzuren te gebruiken dan we gewend zijn.
Waar het om gaat, is dat alzheimer niet onvermijdelijk is, zelfs als u genetisch in de risicogroep valt. Tot op hoge leeftijd bij uw volle verstand blijven heeft alles te maken met wat u uw lichaam, met name uw hersenen, te eten geeft.