Een spannende vraag! Omdat er mogelijk een oordeel in besloten ligt. Is dat ook zo? De formulering ‘Waarom blijf ik ongezonde keuzes maken?’ is bijna een verzuchting. De vraag ‘Blijf ik ongezonde keuzes maken?’ is kennelijk al met ‘ja’ beantwoord. Klopt dat? Wanneer u een vraag gaat onderzoeken, kunt u kijken naar de vooronderstellingen die aan de vraag ten grondslag liggen. In dit geval de vooronderstelling dát u ongezonde keuzes blijft maken. Deze vooronderstelling kunt u bevragen. Maakt u ongezonde keuzes? En zo ja, wat is dat dan, een ongezonde keuze? Is de keuze zelf ongezond (en moet-ie naar de dokter?) of heeft ‘ongezond’ betrekking op iets anders? Wat is dan ongezond? De vraag impliceert in ieder geval dat er zoiets bestaat als ongezonde keuzes en, daar tegenover, gezonde keuzes. Wat zijn dat dan? De formulering ‘blijf ik … keuzes maken’ valt ook op. Waarom niet: ‘Waarom maak ik ongezonde keuzes?’? Wat is het verschil? In de formulering lijkt een interessante tegenstelling te zitten. ‘Blijven’ is een werkwoord, maar tegelijkertijd zit er iets passiefs in. Alsof het eerder gaat over iets níet doen dan over iets doen. Terwijl keuzes maken juist iets actiefs is, iets doen. Gaat het hier over