Mosselen, oesters en sint-jakobsschelpen bevatten meer microplastics dan alle andere zeevruchten. In de weekdieren worden bijna vijf keer zoveel verontreinigende stoffen aangetroffen als in vissen.
Microplastics lekken uit plastic afval dat in oceanen en rivieren wordt gedumpt en kleine hoeveelheden daarvan blijken zich te kunnen ophopen in onze organen, waaronder de hersenen, hoewel wetenschappers nog niet precies weten welke schade ze kunnen aanrichten.
In de weekdieren bevinden zich gemiddeld 10,5 deeltjes microplastics per gram (MP/g); in kreeftachtigen zoals garnalen en krab 8,6 MP/g en in vissen ongeveer 2,9 MP/g. Weekdieren die voor de kusten van Azië worden gevangen, bevatten de grootste hoeveelheden microplastics, waarschijnlijk omdat daar de wateren het zwaarst zijn vervuild met plastic.
Onderzoekers van de Britse Hull York Medical School analyseerden meer dan 50 eerder gepubliceerde onderzoeken om de hoeveelheid microplastics te schatten die we binnenkrijgen als we zeevruchten eten. Vooral het eten van weekdieren vormt een gevaar, omdat we vaak het hele dier opeten, terwijl we van vissen slechts een deel eten.
Hoofdauteur Evangelos Danopoulos zei dat microplastics ons schade berokkenen, hoewel nog niet helemaal duidelijk is hoe precies. Het is een groeiend probleem, aangezien het dumpen van plastic in de oceanen tegen 2060 naar verwachting verdrievoudigd zal zijn.
Environ Health Perspect, 2020; 128: 126002